جمعی از فعالان زنان با انتشار نامه ای سرگشاده خواستار آزادی محبوبه کرمی شدند

 

جمعی از فعالان زنان با انتشار نامه ی سرگشاده ای به صادق لاریجانی، ریاست قوه قضائیه به عدم پاسخگویی نسبت به شرایط فعالان دربند اعتراض کرده و خواستار آزادی ایشان عموما و محبوبه کرمی خصوصا، شدند.

متن کامل نامه ی مذکور به شرح زیر است:

ریاست محترم قوه قضائیه آیت الله صادق آملی لاریجانی

با سلام

حدود سه ماه هست که از بازداشت محبوبه کرمی، یکی از فعالان حقوق زن در کمپین یک میلیون امضا می گذرد اما تاکنون هیچ پاسخ روشنی از وضعیت وی به وکلا یا خانواده ایشان داده نشده است. محبوبه کرمی در تاریخ 11 اسفند 88 بازداشت شد. از آن زمان تا کنون وکلای وی نه به پرونده دسترسی داشته اند و نه اجازه ملاقات با موکلشان را داشته اند. هیچ مرجع قانونی نیز توضیحی در مورد اتهامات وارده به وی ارائه نداده است. این درحالیست که بر طبق آئین دادرسی کیفری متهم باید ظرف 24 ساعت اول پس از بازداشت تفهیم اتهام شود. همچنین افراد بازداشت شده باید از حق تماس و ملاقات با خانواده برخوردار باشند. محبوبه کرمی امروز پس از حدود 20 روز در تماس با خانواده اش اعلام کرده که علیرغم وضعیت مبهم پرونده اش, وی را به بند عمومی نسوان زندان اوین منتقل کرده اند.

ریاست محترم قوه قضائیه شما بارها در سخنرانیهای خود به "لزوم قانونمندی دستگاه قضایی" و "تسهیل فرآیند دادرسی" اشاره نموده اید، اما موقعیت بلاتکلیف فعالان حقوق زن و خبرهای ناگواری که از صدور حکم های سنگین برای این فعالان می رسد از این منظر برنگرانی های ما افزوده است. از آن جمله می توان به صدور حکم سنگین برای بهاره هدایت فعال دانشجویی و فعال کمپین (نه و نیم سال) و بلاتکلیفی شیوا نظرآهاری از فعالان دانشجویی و حقوق زن اشاره کرد.

ریاست محترم قوه قضائیه، تاکنون بسیاری از فعالان حقوق زن، از جمله عالیه اقدام دوست (محکوم به3 سال حبس تعزیری) و زینب بازیدی (محکوم به 4 سال حبس تعزیری) در حال سپری کردن حبس های ناعادلانه خود در زندان هستند و بسیاری دیگر با احکام تعلیقی و یا بدوی و همچنین محرومیت از کار یا تحصیل هزنیه های گزافی پرداخته اند.

اکنون با عنایت به این نکته که مسئولیت دستگاه قضا در مقطع کنونی امانتی خطیر است در دستان شما، امیدواریم شاهد بازگشت روند قانونی به کلیه پرونده های فعالین کمپین یک میلیون امضا و دیگر فعالان اجتماعی و سیاسی و بطور خاص روشن شدن وضعیت محبوبه کرمی باشیم.

پرونده‌سازی جدید برای اعتصاب‌کنندگان زندان اوین

 

برای تعدادی از زندانیان اعتصاب کننده زندان اوین، پرونده قضایی جدید تشکیل شده است.

بر اساس گزارش‌های رسیده از زندان اوین به کلمه، هفته گذشته دو تن از اعتصاب کنندگان‌به دادسرای اوین احضار شده و به دلیل اعتصاب غذای بیست‌روزه‌ای که در مرداد ماه داشته‌اند، مورد بازجویی قرار گرفته‌اند و پرونده جدیدی برایشان تشکیل شده است. مجید دری، فعال دانشجویی، و حمیدرضا محمدی، فعال سیاسی، دو تن از زندانیانی هستند که تاکنون برایشان پرونده قضایی جدید تشکیل شده است.

بر اساس همین گزارش‌ها، این نگرانی وجود دارد که در روزهای آینده، سایر زندانیان اعتصاب‌کننده نیز به بهانه اعتصاب غذای چند ماه قبل خود، برای تشکیل پرونده جدید به دادسرای اوین فراخوانده شوند و خطر پرونده‌سازی جدید برای آنان متصور است

این برخوردهای امنیتی و همچنین تداوم قطع تماس‌های تلفنی در بند ۳۵۰ زندان اوین موجب نگرانی خانواده زندانیان سیاسی این بند شده است. آنها می‌پرسند چرا مسئولان زندان و زندانبانان به خاطر اهانتهایی که به زندانیان کردند و موجب اعتصاب غذایشان شدند، تنبیه نمی‌شوند و این فقط زندانیان هستند که هر روز فشارهای جدیدی را تحمل می‌کنند.

آنها از دادستان تهران می‌خواهند که از پرونده‌سازی‌های جدید برای زندانیان این بند جلوگیری کند و زمینه وصل تماسهای تلفنی زندانیان با خانواده‌هایشان را نیز فراهم کند.

علی ملیحی، فعال دانشجویی و عضو ادوار تحکیم وحدت؛ بهمن احمدی امویی، روزنامه نگار؛ عبدالله مومنی، فعال دانشجویی و سخنگوی ادوار تحکیم؛ علی پرویز، فعال دانشجویی؛ حمیدرضا محمدی، فعال سیاسی؛ جعفر اقدامی، فعال مدنی؛ ضیاء نبوی، دانشجوی محروم از تحصیل؛ ابراهیم (نادر) بابایی، فعال مدنی و از جانبازان دفاع مقدس، کوهیار گودرزی، فعال حقوق بشر و وب‌نگار؛ مجید دری، فعال دانشجویی؛ مجید توکلی، فعال دانشجویی؛ کیوان صمیمی، روزنامه‌نگار؛ غلامحسین عرشی و محمدحسین سهرابی راد از جمله زندانیان بودند که دست به اعتصاب غذا زدند و اکنون ممکن است پرونده‌های جدیدی برایشان تشکیل شود.

هفده زندانی سیاسی بند ۳۵۰ زندان اوین، مرداد ماه امسال به خاطر اعتراض به رفتارهای توهین‌آمیز ماموران بند ۳۵۰ به سلول انفرادی منتقل شدند. آنها پس از این انتقال، به مدت سه هفته دست به اعتصاب غذا زدند.

زندانیان اعتصاب کننده که به خاطر اعتراض به رفتارهای توهین آمیز ماموران بند ۳۵۰ راهی سلول انفرادی شده بودند، خیلی زود پس از آغاز اعتصاب غذایشان خواسته‌های خود را برای پایان بخشیدن به این اعتصاب اعلام کردند و تا رسیدن به بخش بزرگی از آنها، از پای ننشستند. آنها از مسئولان زندان خواستند حقوق کامل زندانیان مندرج در آیین‌نامه سازمان زندانها را رعایت کنند. آنها همچنین خواستار آن شدند تا مسئولان قضایی با زندانبانانی که به حقوق زندانی‌ها تجاوز کرده‌اند، برخورد کنند. آزادی سریع و بدون قید شرط بابک بردبار،عکاس خبری که موعد آزادی‌اش فرا رسیده بود اما درسلول انفرادی به سر می‌برد، از دیگر خواسته‌های زندانیان بود.

افزایش فضای سرانه، زمان تلفن، امکانات بهداشتی و درمانی برای هر زندانی و اجرای فوری و کامل قوانین و موارد مصوب مرتبط با زندانیان به مثابه حق آنها و نه امتیازی که در مواقع خاص به زندانیان داده می‌شود، از دیگر درخواست‌های زندانیان اعتصاب‌کننده بود.

در نهایت پس از نزدیک به بیست روز، این زندانیان در واکنش به پیام‌های رهبران جنبش سبز و اقشار مختلف مردم ایران که از آنها می‌خواستند به اعتصاب غذایشان پایان دهند، به این درخواست پاسخ مثبت دادند.

میرحسین موسوی از رهبران جنبش سبز در آن روزها طی پیامی خطاب به اعتصاب کنندگان زندان اوین گفته بود: «آزادمردان زندانی! همه آزادی‌خواهان و حق‌طلبان پیام شما را شنیدند و استواری شما را بر سر مطالبات انسانی و مشروع مشاهده کردند. درود بر شما! ایستادگی شما گواه بر آن است که می‌توان بدن‌ها را به محبس کشید، اما نمی‌توان بر جان آنها چیره شد.»

او در این پیام خطاب به اعتصاب‌کنندگان تاکید کرد: «عزیزان ملت و پیشتازان جنبش سبز! اکنون که پیام شما و خانواده‌های مبارزتان در سطح جهان و داخل کشور منتشر شده است، مردم نگران سلامتی شما به عنوان سرمایه‌های سبز کشورند. ما از همه شما درخواست می‌کنیم اعتصاب غذای خود را پایان دهید.»

این زندانیان پس از دریافت این پیام‌ها که توسط یاران گمنام جنبش سبز در زندان اوین به آنها می‌رسید، در شانزدهمین روز اعتصاب غذای خود، آن را شکستند.

اعتصاب‌کنندگان در پیامی کوتاه از داخل ازندان اوین خطاب به مردم ایران نوشتند: «ما همچنان بر خواسته‌های بر حق خود که حقوق انسانی و اولیه یک زندانی است، پافشاری می‌کنیم و با شما عهد می‌بندیم به مبارزه خود برای تحقق کامل حقوق قانونی همه زندانیان که بخشی از حقوق ملت است، ادامه بدهیم. ما اینک به احترام همراه بزرگ جنبش سبز، میرحسین موسوی، و دیگر شخصیت های جنبش مهدی کروبی، آیت الله بیات زنجانی، زهرا رهنورد، عبدالله نوری، عزت الله سحابی، احمد صدر حاج سیدجوادی، حبیب‌الله پیمان، ابراهیم یزدی و … تک تک یاران جنبش سبز به اعتصاب غذای خود پایان می‌دهیم .»

ایران در میان 10 کشور دارای بدترین وضعیت برای روزنامه‌نگاران

روسیه که از نظر این گزارش سیاست محدودیت آزادی بیان همچنان ادامه دارد جایگاه 140 جدول را به خود اختصاص داده و چین نیز در میان 10 کشور آخر جهان از نظر آزادی بیان در جایگاه 171 نشسته است.

سازمان خبرنگاران بدون مرز که مقر آن در پاریس قرار دار گزارش جدید خود از وضعیت آزادی رسانه‌ها در کشورهای مختلف جهان را منتشر کرد.

در این گزارش که از سال 2002 همه ساله منتشر می‌شود وضعیت آزادی رسانه‌ها و خبرنگاران در 178 کشور جهان مورد بررسی قرار گرفته است.

در این گزارش برای نخستین‌بار در 8 سال گذشته نام کوبا از 10 کشور آخر در این لیست خارج شده و این مسأله به دلیل آزادی 14 روزنامه‌نگار و 22 فعال حقوق بشر در تابستان سال جاری میلادی از سوی دولت کمونیستی بوده است.

با این حال گزارش خبرنگاران بدون مرز می‌افزاید که دولت کوبا همچنان برای سانسور به رسانه‌ها فشار می‌آورد و فعالان سیاسی مخالف را تحت فشار می‌گذارد.

در این گزارش وضعیت کشورهای اتحادیه اروپا نیز بدتر شده و با وجودی که 6 کشور شمال اروپا ( فنلاند، ایسلند، هلند، نروژ، سوئد، سوییس ) جزء 6 کشور نخست جهان در زمینه آزادی رسانه ذکر شده اما وضعیت کشورهایی چون ایتالیا (رتبه 49)، رومانی(رتبه 52) و یونان (رتبه 70) در رده‌بندی امسال سقوط کرده است.

از میان 27 کشور عضو اتحادیه اروپا در این لیست تنها نام 13 کشور در میان 20 کشور نخست دنیا در زمینه آزادی مطبوعات و رسانه‌ها ذکر شده است.

سازمان خبرنگاران بدون مرز همچنین از 10 کشور کره شمالی، چین، یمن، ایران، ترکمنستان، میانمار، اریتره، سودان، سوریه و رواندا به عنوان 10 کشوری که در آنها وضعیت خبرنگاران و روزنامه‌نگاران در بدترین شرایط قرار دارد، نام برده است.

این گزارش همچنین از دولت چین خواسته تا لیو ژیابائو ناراضی سیاسی چینی و برنده نوبل صلح سال 2010 را از زندان آزاد کند.

در این گزارش وضعیت 4 کشور کمونیستی آسیایی (کره شمالی =177، چین =171، ویتنام = 165 و لائوس = 168 ) در میان 15 کشور آخر لیست ذکر شده است.

در این گزارش همچنین وضعیت آزادی رسانه‌ها در 4 کشور رو به ظهور جهان (چین، هند، برزیل و روسیه) مورد توجه قرار گرفته است.

در مورد برزیل با توجه به تغییرات مثبت قوانین در این کشور در مورد آزادی رسانه‌ها این کشور 12 پله ارتقا پیدا کرده و جایگاه 58 جدول را به خود اختصاص داده است، هند در این جدول به دلیل ناآرامی‌های کشمیر 17 پله سقوط کرده و در جایگاه 122 قرار گرفته است.

روسیه که از نظر این گزارش سیاست محدودیت آزادی بیان همچنان ادامه دارد جایگاه 140 جدول را به خود اختصاص داده و چین نیز در میان 10 کشور آخر جهان از نظر آزادی بیان در جایگاه 171 نشسته است.

در این گزارش همچنین با اشاره به ناآرامی‌های سال جاری در تایلند و اعمال محدودیت‌ها و فشارهای دولتی علیه حرکت اعتراضی "پیراهن قرمزها" آمده که این کشور 23 پله سقوط کرده و در جایگاه 153 قرار گرفته است.

در فیلیپین به دلیل کشته شدن 30 خبرنگار در نوامبر سال گذشته میلادی در جریان انتخابات رتبه این کشور 34 پله سقوط کرده و در جایگاه 156 قرار گرفته است.

در این گزارش برای چهارمین بار متوالی جایگاه اریتره در قعر جدول و در رتبه 178 قرار گرفته است

وعده دولت برای استخدام پرستاران عملی نشد

سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس گفت: وعده دولت برای استخدام 23 هزار پرستار عملی نشده است.

حسن تامینی‌ لیچایی افزود: کمیسیون بهداشت و درمان بزودی طرحی برای استخدام 23 هزار پرستار که دولت در روز پرستار وعده آن را داده بود، تهیه می ‌کند. به گزارش مهر، نماینده مردم رشت در مجلس با تاکید بر اینکه این طرح باید از سوی دولت ارائه می ‌شد، اظهارداشت: متاسفانه دولت طرح استخدام پرستاران را ارائه نکرد و مجلس این کار را بر عهده گرفت تا هرچه زودتر مشکل این پرستاران که در انتظار استخدام هستند، برطرف شود.

وی یادآور شد: محمود احمدی ‌نژاد در روز پرستار دستور استخدام 23 هزار پرستار را به وزارت بهداشت و درمان ابلاغ کرده بود.

تامینی لیچانی با اشاره به مشکل کمبود متخصص در مناطق محروم اظهار داشت: با توجه به اینکه  از نظر پزشکان متخصص در برخی از نقاط محروم وجود دارد، با هماهنگی وزارت بهداشت مقرر شد راهکار در این ‌باره پیدا شود.

وی با بیان اینکه متخصصان زیادی دراین چند سال اخیر تربیت شده‌ اند، گفت: با توجه به وجود متخصصان، مناطق محروم کشور از نبود پزشک متخصص اظهار نارضایتی می ‌کنند، در حالی که نباید این ‌گونه باشد.

نماینده مردم رشت با تاکید براینکه بسیاری از متخصصان نیز از نبود پزشک در استانهای محروم گلایه دارند، خاطرنشان کرد: برای رفع این مشکل، کمیسیون و وزارت علوم به دنبال راهکار موثر هستند که با تبادل نظر و بحث و بررسی در مناطق ایران، برآمدی از نیازهای متخصصان هر منطقه و با توجه به رشته ‌های مورد نیاز تهیه شود.

گزارشگران بدون مرز: آزادی مطبوعات در ایران بدتر می شود

گزارشگران بدون مرز از فنلاند، ایسلند، هلند، نروژ، سوئد و سوئیس ستایش کرده است
سازمان گزارشگران بدون مرز از کاهش آزادی مطبوعات در برخی از کشورهای جهان خبر داد. این سازمان بینالمللی که مدافع حقوق رسانهها است، در گزارش سالیانه خود درباره میزان آزادی مطبوعات در جهان اعلام کرد رواندا، یمن و سوریه به فهرست ده کشوری پیوستهاند که بیش از دیگر کشورها، روزنامهنگاران را سرکوب میکنند.
در این گزارش، سازمان گزارشگران بدون مرز مستقر در پاریس، اعلام کرده است آزادی مطبوعات در کشورهای سودان، ترکمنستان، اریتره، کره شمالی، برمه، چین و جمهوری اسلامی ایران هم‌چنان وضعیت بدتری پیدا میکند.
گزارشگران بدون مرز میگوید از زمان آغاز تهیه سالیانه این گزارش در سال ٢٠٠٢ ، نام کوبا برای اولین بار در سال جاری میلادی از این فهرست خارج شده است. به گفته گزارشگران بدون مرز، تمامی ١٠کشور یاد شده هم‌چنان به اذیت رسانهها ادامه میدهند و مانع دست یافتن شهروندانشان به اخبار و اطلاعات میشوند.
سازمان گزارشگران بدون مرز همچنین از فنلاند، ایسلند، هلند، نروژ، سوئد و سوئیس بهدلیل کسب جایگاه برتر در گزارش آزادی رسانهها ستایش کرد. در این گزارش آمده است این کشورها هم‌چنان الگویی برای احترام گذاشتن به روزنامهنگاران و جلوگیری از آزار و اذیتهای قضایی آنان هستند.

درگیری در دانشگاه شیراز؛ زخمی شدن دانشجویان

گزارش دریافتی: گزارش دانشگاه شیراز - در درگیری روزهای گذشته تعدادی از دانشجویان زخمی شدند. دانشجویان هم تحصن کردند و با خودرو های خود جاده را بستند و مانع تشکیل کلاسها شدند. دیشب ازحفاظت اطلاعات سپاه به دنبال لیدرهای این تحصن بودند که موفق به دستگیری آنها نشدند.چهار تن از دانشجویان امروز به کمیته انظباطی احضار شده اند.فردا قرار است دوباره در دانشکده تحصن برگزار شود.استاندار فارس دستور برخورد را صادر کرده است.الان جلسه فوق العاده بین مسئولین در حال برگزاری است.لطفا سریعا اقدام کنید و گزارش را روی سایت قرار دهید.

گزارشی از تشدید سرکوب و دستگیری های جدید در دانشگاه تهران

کمیته گزارشگران حقوق بشر - در هفته های اخیر فشار امنیتی بر دانشجویان دانشگاه تهران شدت گرفته است. در همین ارتباط تا کنون پنج تن از دانشجویان این دانشگاه بازداشت شده و به گفته ی منابع خبری حکم جلب تعداد دیگری از آنان نیز صادر شده، اما تلاش نیروهای امنیتی برای بازداشت آنان بی نتیجه بوده است. از سویی نیز تعداد دیگری از دانشجویان به کمیته انضباطی فراخوانده شده و یا در دفتر پیگیری وزارت اطلاعات مورد بازجویی قرار گرفتند که این بازجویی ها با تهدید همراه بوده است.

حبیب فرحزادی، نایب دبیر سابق انجمن دانشجویان دموکراسی خواه دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران، ایوب نعمتی دانشجوی محروم از تحصیل دانشکده ی حقوق و علوم سیاسی و همچنین نعیم آقایی، سجاد شریفی و کاوه اکبری، دانشجوی رشته علوم اجتماعی دانشگاه تهران تا کنون به بازداشت نیروهای امنیتی درآمده اند. منابع دانشجویی علت این بازداشت ها را در ادامه ی وقایع پرونده حمله به کوی دانشگاه تهران در 24 خرداد سال گذشته عنوان می کنند.

در همین رابطه یکی از دانشجویان دانشگاه تهران در گفتگو با کمیته گزارشگران حقوق بشر به تشریح جزییات برخوردهای اخیر و علت تشدید فشارها پرداخته است:

برخوردهای اخیر از چه زمانی شروع شده است؟

"موج جدید احضار ها بعد از دیدار رهبر جمهوری اسلامی با دانشجویان در شهریور ماه شدت گرفت و این بار بیش از سی نفر بازداشت شدند که بسیاری از آنان پس از بازداشت های دو تا 10 روز با قرار کفالت های بین ده تا پنجاه میلیون تومانی آزاد شدند. اما ایوب نعمتی و سجاد شریفی و کاوه اکبری همچنان در بازداشت به سر می برند. برخلاف سال گذشته که دانشجویان به عنوان مطلع احضار می شدند، این بار به عنوان متهم احضار شدند. از سویی نیز دانشجویان بازداشتی برای اخذ اعترافات اجباری و دروغین تحت فشارهای سنگین هستند. در روزهای گذشته نعیم آقایی دبیر انجمن منتقد دانشجویان دموکراسی خواه دانشگاه تهران پس از حضور در سازمان قضایی نیروهای مسلح و در پی احضار به این ارگان، بازداشت و به زندان اوین منتقل شد".

به نظر می رسد در سال گذشت در مقاطع مختلفی فشارهای امنیتی بر روی دانشجویان دانشگاه تهران افزایش یافته است. این روند چگونه شکل گرفته و ادامه یافت؟

در طی ماه های گذشته احکام مختلفی در مورد برخی از دانشجویان دانشگاه تهران صادر شد. دور جدید فشارها پس از روزهای 22 تا 24 خردادماه گذشته و به دنبال صدور فراخوان تجمع در دانشگاه تهران آغاز شد. در پی این فراخوان برخی از دانشجویان در پردیس فنی دانشگاه جمع شدند و تجمع کوچکی شکل گرفت. دومین مورد تجمعی با عنوان سکوت بود که با حضور گسترده نیروهای اطلاعاتی و امنیتی در دانشگاه همراه شد. در این تجمع به شکل مشهود با دوربین های هندی کم از دانشجویان فیلم و عکس گرفته شد. یک هفته بعد که مصادف با آغاز امتحانات دانشگاه بود به آموزش دانشکده های مختلف اعلام کردند که تعداد زیادی نامه های محرمانه احضار به کمیته انضباطی به دانشجویان دانشکده های مختلف تحویل داده شده که اغلب این دانشجویان را هم دختران تشکیل می دادند. برخی از احکام متعلق به حوادث کوی دانشگاه در 25 خرداد سال گذشته بود که هنوز هم دانشجویان دارند هزینه این برخوردها را می دهند.

مرحله اول با بازداشت و موج بعدی با سازمان قضایی نیروهای مسلح بود که به نظر می رسد جای متهم و شاکی عوض شده و در جایی که سازمان قضایی نیروهای مسلح باید به تخلفات نیروی انتظامی بپردازد، قاضی دانشجویان حاضر در دانشگاه در آن روز را احضار کرد که این احضار به یک بار هم ختم نشد و تعداد زیادی از دانشجویان سه یا چهاربار مراجعه کردند. دو نفر از دانشجویان هم به پرداخت غرامت خسارات وارد شده به کوی دانشگاه تهدید شدند. در صورتی که نیروهای انتظامی و لباس شخصی به تخریب کوی پرداخته بودند، به عنوان مثال رقمی که در مورد یکی از دانشجویان به نام ایوب نعمتی تصویب شده بود، در حدود 300 میلیون تومان بود. ایوب نعمتی دانشجوی خوابگاهی و دبیر اسبق شورای صنفی بوده است که هم اکنون در بند دو الف سپاه و انفرادی در بازداشت به سر می¬برد".

مسئولان کوی دانشگاه چندی پیش از شروع تعطیلات تابستان و تقریبا همزمان با سالگرد حوادث کوی دانشگاه، اعلام کرده بودند که به علت تعمیرات کوی را به مدت حدود یک ماه تعطیل می کنند. آیا محرومیت دانشجویان از تسهیلات رفاهی دلیل خاصی داشت و ایا هنوز هم این اعمال محدودیت ها به قوت خود باقی هستند؟

با شروع سال تحصیلی جدید بسیاری از دانشجویان کوی دانشگاه از تسهیلات رفاهی از جمله خوابگاه محروم شدند. دانشگاه تهران اعلام کرد که از این پس به دانشجویان ترم 9 کارشناسی و 5 کارشناسی ارشد خوابگاه تعلق نمی گیرد. به این صورت آنها تمام ساختمان هایی که دانشجویان کارشناسی در آن سکونت داشتند را تخلیه کردند و فقط یک ساختمان باقی ماند که دانشجویان کارشناسی ورودی سال 86 در آن ساکن هستند. بیش از پانصد نفر در یک ساختمان اسکان داده شده اند که درحال حاضر در اتاق های 4 نفره پنج و یا 6 نفر اسکان داده شده اند. درضمن دانشجویان ورودی 87، 88، 89 به خوابگاه های سطح شهر انتقال داده شدند که از نظر امکانات رفاهی در وضعیت بسیار بدی قرار دارد.

سال گذشته و در پی حمله به کوی دانشگاه اعلام شد که تعدادی از دانشجویان کوی کشته شدند. قرار شد کمیته ای از نمایندگان مجلس مسئول بررسی وقایع رخ داده در کوی دانشگاه شوند. آیا اقدامی در این زمینه انجام شده است؟

روزی که به کوی حمله شد و هنوز دانشجویان در زندان بودند و دو دسته به وزارت کشور و کلانتری شاپور انتقال داده شده بودند که خودشان هم اعلام کردند که 91 نفر بازداشت شدند، آقایان نادران و زاکانی، از نمایندگان مجلس برای دلجویی از دانشجویان هزینه دیده و خسارت خورده به کوی آمدند و به دانشجویان قول داده شد که از طریق مجلس موضوع پیگیری شود. بعد هم تشکل های دانشجویی دانشگاه تهران از جمله انجمن اسلامی دانشجویان با آقای ابوترابی نایب رییس مجلس دیداری داشتند و پیگیر این موضوع شده بودند. در صورتی که با این که در رسانه ها اعلام شد که پیگیر آمران و عاملان ماجرای کوی خواهند بود و گفته شد که از دانشجویان دلجویی شود و خسارات به آنها برگردانده شود، اما مشخصا هیچ کمیته ای تشکیل نشده که آقای نادران و زاکانی قول آن را داده بودند و در مورد کشته شدگان کوی هم هیچوقت اعلام نشد که چه تعداد از دانشجویان کشته شدند. هر چند که همان شب اول زمزمه هایی بین دانشجویان پیچیده بود و خبری هم که دو روز بعد از حادثه کوی دفتر تحکیم وحدت اعلام کردند تعداد کشته شدگان را 5 نفر اعلام کردند. با این حال هیچوقت به شکل سند رسمی منتشر نشد و مقامات دانشگاه هم اعلام نکردند که این تعداد از دانشجویان کشته شده اند اما تکذیب هم نشد که دانشجویان در کوی دانشگاه مطلقا کشته نشدند.