شرایط امنیتی در تهران همزمان با اعلام حذف یارانه ها

تهران ـ ۲۷ آذر ـ همزمان با اعلام حذف یارانه ها، اقدامات امنیتی وسیعی توسط ارگانهای امنیتی به اجرا گذاشته شده است. رژیم به وضوح از عکس العمل خشمگینانه مردم در هراس است.
- در محلهایی مثل زیر پل سیدخندان، خیابان انقلاب، بلوار کشاورز، هاشمی، مزدوران انتظامی به صورت گروه به گروه مستقر شده اند.

در پمپ بنزینها نیروهایی مستقر هستند که لباسشان، لباس معمول انتظامی نیست و رنگی شبیه به صورتی دارد که با موتور هستند. شاهدان می گویند این رنگ جدید است.

این نیروها از جمله در پمپ بنزینهای روزولت، مصدق ـ پزشکپور (بالاتر از میدان ولیعصر)، بهارستان، شهرآرا، قلعه مرغی، چهار راه گمرک، اتوبان موسوم به کاشانی، اتوبان محمد علی جناح، خیابان دماوند، خیابان مصدق نرسیده به شرکت سایپا، و جنت آباد اتوبان آبشناسان، مستقر شده اند.

شایعات درمورد قیمت بنزین زیاد و مختلف است ولی گفته می شود که قرار است قیمت بنزین لیتری ۷۰۰ تومان بشود.

بهم ریختگی در بازار سایر اقلام هم زیاد است و قیمت گوجه فرنگی از امروز ۳۷۰۰ تومان شده است در حالیکه تا دیروز به قیمت ۳۰۰۰ تا ۳۲۰۰ تومن فروخته می شد کرد.

تخم مرغ اصلا در بازار نیست که گران باشد یا ارزان.

 وضعیت بازار تهران از ساعت ۹ تا ۱۲ امروز  خیلی خلوت تر از روزهای قبل بود.

تکمیلی خبرهای عاشورا از تهران

تهران ـ ۲۵ آذر ـ ساعت ۱۱۳۰ ـ در سبزه میدان یک هیئت عزاداری ۱۵۰ نفره از جوادیه در این ساعت با مزدوران انتظامی که مانع ورود آنها از خیابان خیام به خیابان بوذرجمهری می شدند درگیر شده و شعار مرگ بر دیکتاتور سردادند. در این درگیری ۲ مزدور انتظامی گوشمالی داده شدند و ۳ تن از مردم مجروح شدند.

 تهران ـ ۲۵ آذر ـ ساعت ۲۰۳۰- در مقابل درب شمالی بازار تهران در خیابان بوذرجمهری، ۱۵۰ نفر از مردم در مقابل یک هیئت عزادارنمای رژیمی ۸۰ نفره در طرف دیگر خیابان صف آرایی کرده بودند. مردم  با شعار مرگ بر دیکتاتور و الله اکبر و با سنگ به مزدوران رژیم تهاجم کردند و با آنها درگیر شدند. در این درگیری که نهایتا انتظامی به نفع مزدوران رژیم دخالت کرد، ۴ مزدور با سنگ گوشمالی داده شده و زخمی شدند، ۳  نفراز مردم دستگیر و ۳ نفر دیگر مجروح شدند.

حذف یارانه ها و وحشت نظام از خبر رسانی مجاهدین

نظام آخوندی که حکومت لرزان خود را بر سانسور و دروغگویی برپا کرده از خبر رسانی مجاهدین به ویژه در باره وضعیت فلاکت بار اقتصادی و شرایط زندگی مردم محروم، هراس دارد. به خصصوص با اعلام حذف یارانه ها از واکنش خشمگینانه مردم به شدت می ترسد.

شبکه خبر رژیم آخوندی روز شنبه ۲۷ آذر، ساعاتی قبل از اعلام حذف یارانه ها توسط احمدی نژاد، ترس خود را در خبری با عنوان «ماموریت منافقین برای هدفمندی یارانه‌ها» برملا کرده است:

سایت شبکه ایران ۲۷ آذر: در آستانه اجرای طرح بزرگ تحول اقتصادی به چند نفر از اعضای این گروهک ماموریت داده شده تا در پوشش گردشگر وارد کشور شده و به مناطق محروم بروند تا به بهانه گشت و گذار از آثار فقر و محرومیت در مناطق مختلف کشور عکس و فیلم تهیه و به رسانه‌های بیگانه ارسال کنند....

گزارشي ازفعاليتهاي ضد حكومتي دربروجرد

حرم 89 فصل تازه ای از شعارنویسی و جنبش زیرزمینی در بروجرد بود. بطوری که شب عاشورا شعارهای متعددی بر در و دیوار شهر نمایان بود و در شلوغی روز عاشورا جمعیت مردم با شعارهایی که بر در و دیوار و پلاکاردهای شهر خودنمایی می کرد روبرو شدند و نیروهای مزدور بیش از پیش خطر را احساس کردند و سردرگم شدند.
در مراکز شهر، محل های تجمع دسته های عزاداری و مردم شعارهای: "مرگ بر خامنه ای"، "مرگ بر اصل ولایت فقیه"، "مرگ بر دیکتاتور" ، "دیکتاتور کوتوله به زودی سرنگونه " به چشم می خورد.
همچنین در بهشت شهدای بروجرد، یعنی مکانی که از صبح زود عاشورا محل عبور هیئت های عزاداری و اسکان مردم بود , شعارهایی به چشم می خورد که شب قبل معترضين بروجردی با نوشتن آنها ضربه دیگری بر پایه های لرزان نظام منحوس ولایت فقیه وارد آوردند . شعارهای "مرگ بر اصل ولایت مستبد آخوندی"، "خامنه ای خامنه ای مرگ به نیرنگ تو"، "یزید یزید خامنه ای، مرگ به نیرنگ تو" و "خامنه ای ملعون گمشو از این مرز و بوم" دیده می شد.
این شعارها از همان اول صبح خودنمایی می کرد و در اواسط روز نیروهای مزدور اقدام به پاک کردن و رنگ نمودن این شعارها نمودند غافل از اینکه ننگ با رنگ پاک نخواهد شد.
در عصر عاشورا طی مراسمی که نیروهای بسیج به همکاری سپاه برگزاری کرده بود(مراسم خیمه سوزان و بازسازی وقایع کربلا) در بین جمعیت افرادی چهره مخفی کرده با باتوم هایی بدست دیده می شد.
فعاليت هاي ضد حكومتي جوانان موجب دلگرمي مردم بروجرد درمبارزه با حكومت ديكتاتوري آخوندي شد .

صدور حکم سنگسار برای یک زن و مرد

حکم سنگسار دو متهم يک پرونده به اتهام زنای محصنه پس از اعلام نقص از سوی دیوان عالی کشور در شعبه هم ارز مجددا به سنگسار محکوم شد.
 دادگاه عمومی ارومیه طی هفته گذشته  حکم سنگسار برای دو متهم به زنای محصنه محبوس در زندان ارومیه را مجددا صادر کرد.

"ولی جانفشانی" و"ساریه عبادی" پيش تر از سوی دادسرای عمومی شهر اروميه به اتهام زنای محصنه به سنگسار محکوم شده و این حکم از سوی شعبه 12 دادگاه تجدید نظر استان آذربایجان غربی تائید شده بود  که پس از ارجاع به دیوان عالی کشور ابتدا مورد تائید و سپس با نقض پرونده به شعبه هم ارز ارجاع شده بود.

هر دو متهم این پرونده از سال 87 در زندان مرکزی اروميه به سر می برند،علاوه بر پروسه مبهم قضايی اين حکم در حالی مجددا صادر می شود که متهمان فاقد وکيل مدافع منتخب و امکان دفاع از خود را در هیچ یک از مراحل قضایی نداشته اند.

صدور احکام سنگسار در ايران يکی از موارد برجسته اعتراضی مدافعان حقوق بشر محسوب می شود که علاوه بر موضوع سلب حيات بسياری آن را نوعی شکنجه مرگ آور می خوانند.

حذف یارانه ها؛ قیمت آرد نان 40 برابر شد

معاون وزیر بازرگانی در گفت‌وگو با فارس، در واكنش به این سؤال كه قیمت آرد چقدر تعیین شده است اظهار داشت: هر كیلوگرم آرد در كل كشور بین 280 تا 300 تومان خواهد بود و در واقع از امروز دیگر آرد 75 ریالی وجود نخواهد داشت.
وی با بیان اینكه قیمت نان را استانداری‌ها بر اساس ملاحظات استانی تعیین می‌كنند، اظهار داشت: در خصوص قیمت نان استان تهران نیز با استانداری تهران توافقاتی صورت گرفته است.
معاون وزیر بازرگانی اظهار داشت: با توجه به سهمیه‌ای كه هنوز در اختیار نانوایی‌ها هست تا اطلاع ثانوی قیمت نان تغییر نمی‌كند و پس از اطلاعیه استانداری‌ها در خصوص قیمت نان همه واحدها با آرد تك نرخی و قیمت مشخص اقدام به فعالیت می‌كنند.

حذف یارانه ها؛ گزارش یکی از خوانندگان از اوضاع تبریز

نیروهای ضد شورش و بسیجی در خیابان های شهر تبریز دیده می شن. تبریز مشابهه دژ نظامی شده و از ده نفری که توی خیابون هستند 4 نفر مامور گشت می زنه .در چهارراههای شهر پلیس ضد شورش ایستاده.خیلی از نانوا ها مغازه ها رو بستن و می گن صرف نمی کنه با قیمت گاز و آب و برق و آرد .رانندگان تاکسی کرایه خودشونو 2 تا 5 برابر کردن .بازار و شهر تبریز از کنترل نیروهای اداره بازرگانی و تعزیرات حکومتی خارج شدهو هر کس هر طور می خواد جنسشو می فروشه . خیلی از مغازه ها در بازار تعطیل کردن و رفتن.مردم صبح زود رفتن یارانه واریزی را از عابر بانک ها بردارن ولی اسکناس نداشت زدن چند تارو شکستن . تو بازار شایع شده که عصر بازاری ها جلسه گذاشتن بازارو تعطیل کنن . برخورد بسیجی ها و پلیس با مردم توی پمپ بنزین و صف اتوبوس و با بازاریان و کسبه خیلی زشته و مردم دارن برای تظاهرات آماده می شن همه می گن اگه ده تا بانک و مغازه و ماشین آتیش بگیره احمدی نزاد حرفشو پس می گیره

فقر در کنار نفت؛ سه کلاس برای 500 دانش آموز در خوزستان

سه کلاس با امکانات نامناسب و فرسوده تمام داشته هایی است که مدرسه قلی پور در شهرک عشایری شهید قلی پور شوشتر برای 500 دانش آموز منطقه فراهم کرده است.

مدرسه قلی پور جایی همین نزدیکی است، کنار من و تو که بی دغدغه بارها و بارها از کنار مدرسه های بزرگ شهر گذر می کنیم بی آنکه بدانیم کودکانی برای رسیدن به آرزوهای دورشان چه معصومانه در برابر سیل ویرانگر محرومیت صبوری می کنند. همین نزدیکی است محرومیتی که کودکان عشایری سالهاست آن را تلفظ می کنند و با الفبای فقر و نداشتن ابتدایی ترین لوازم رفاهی آشنا هستند.

در هفت کیلومتری شوشتر در بیابانی از خاک و سنگ، تابلوی شهرک عشایری شهید قلی پور خودنمایی می کند. از ابتدای ورودی شهرک تا مدرسه شهید قلی پور خاکستری خاکستری است. اینجا خبری از امکانات رفاهی موجود در شهرها نیست. همه چیز آنقدر گویاست که نیازی نیست بپرسی و بشنوی... تا چشم کار می کند محرومیت است.

به مدرسه که می ‌رسی، ساختمان کوچکی با درب بزرگ رنگ و رو رفته ای چشم انداز مدرسه را برایت ترسیم می کند، مدرسه ای که تابلوی سر در آن حکایت از مدرسه راهنمایی دخترانه حضرت خدیجه دارد اما وقتی در باز می شود و وارد می شوی تابلوی دیگری با عنوان دبستان پسرانه شهید قلی پور تو را به حیرت می برد.

بوی مشمئز کننده سرویسهای بهداشتی خراب مدرسه در گوشه سمت چپ انتهای حیاط، آبخوریهای خراب، گرد و خاک زیاد حیاط و بی جان بودن مدرسه آنقدر به چشم می آید که از پا گذاشتن به مدرسه بیزارت می کند چه برسد به اینکه بمانی و بخوانی و زندگی کنی. دیوارها تخریب شده و کثیف هستند. روی نیمکتهای چوبی با یک عالم کنده کاری سه یا چهار دانش آموز می نشینند و به دهان معلم یا دست او که پیاپی مطالبی را روی تخته می نویسد، خیره می شوند. با وجود همه کاستیها اینجا دانش آموزانش شبها خواب معلم شدن می بینند و خود را روزی معلم کلاس دیگری می پندارند.

این مدرسه سه کلاسه با وجود همه این محدودیتها دارای 500 دانش آموز دختر و پسر در مقاطع تحصیلی ابتدایی و راهنمایی است که به دلیل کمبود کلاس دانش آموزان آن در سه خانه استیجاری فاقد امکانات پخش شده اند.

معمولا در جامعه آموزشی ایران مدارس کپری را همه به عنوان پائین ترین سطح محیط آموزش مورد بررسی قرار می دهند در صورتیکه گاه یک مدرسه قدیمی خطر آفرین تر از یک مدرسه کپری است. مدرسه کپری در حقیقت نماد مدارسی است که در مناطق محروم با حداقلهای مصالح بومی ساخته می شود و سالیان سال است که در ماه های منتهی به سال قابل تحصیلی بودن یا نبودن آنها تیتر رسانه ها می شود اما شاید به جرات بتوان گفت محرومترین مدرسه ایران مدرسه ای است که محروم از دیده شدن باشد. وقتی هیچکس محرومیت یک مدرسه روستایی دور افتاده را نمی بیند امیدی هم به رفع محرومیت آن نیست.

فضای آموزشی تنها منحصر به کلاس نیست. همه مدرسه اتمسفر یادگیری است. در مدرسه ای که یادگیری محور است از در و دیوار مدرسه باید آموزش ببارد. تمام راهروها، دیوارها، وسائل موجود در فضا مثل بلندگو، لامپ، میکروفون، رنگ دیوار، مصالح ساختمانی، درخت و... منابع یادگیری هستند و می توانند تابلوهای آموزشی داشته باشند. اما اینجا خبری از هیچ نیست فقط کلاس است و میز و صندلیهای خاک خورده. این درحالی است که در جهان، فضاها و نیز برنامه های آموزشی تغییر زیادی کرده اند.

به عنوان مثال از هر فضایی در مدرسه برای آموزش دانش آموزان به بهترین وجه بهره برداری می شود. به طوری که فضای کلاسها و حتی حیاط مدرسه انباشته از وسائل و تصاویر کمک آموزشی است. بچه های امروزی دیگر محکوم نیستند ساعتها ثابت روی نیمکتها بنشینند بلکه در صندلیهای تک نفره ای می نشینند که سطح میز آنها برای استفاده از وسائل آزمایشگاهی و کمک آموزشی صاف است. با وجود این صندلیها معلمان می توانند متناسب با هر فعالیتی نحوه آرایش کلاس را تغییر دهند.

این درحالی است که اینجا دستشویی های تمیز،شیرهای درست آب و آبخوری مناسب، تنها آرزوی این کودکان است تا به داشتن مدرسه خوب افتخار کنند.

علی با چشمان درشتش اشاره می کنه به کلاسهای بدون درب مدرسه و می گوید: "کلاس ما در نداره، مهتابی داره اما مهتابیش روشن نمیشه، مدرسه ما فقط اسمش مدرسه است".

امیر کلاس پنجم است، با کیف بزرگش به نزدیک می دود و می گوید: "بگید که ما هیچی نداریم ما نه کولر گازی داریم نه وسایل ورزشی داریم نه حتی نیمکتهای سالم داریم، رضا از این نیمکت افتاد و سرش شکست، بگید ما اصلا از این مدرسه راضی نیستیم".

لیلا کلاس اول راهنمایی درس می خواند، با دوستاش از سمت خانه استیجاری که به عنوان مدرسه برای آنها اختصاص داده اند به طرف خانه می رود و می گوید: "خانم اجازه، ما در اتاقهای مردم، در خانه های کلنگی درس می خوانیم. ما دستشویی سالم نداریم، کلاسهامون کوچیک و نفس گیرند. زمستانها سرده و تابستانها هم گرم. ما یه مدرسه بزرگ می خوایم یه مدرسه که دستشویی سالم داشته باشد، آبخوری داشته باشد. آقامون گفته گرمارو تحمل کنید درس بخونید ولی ما اینجا دبیرستان هم نداریم که امید به درس خوندن داشته باشیم".

شهرک قلی پور با جمعیت بالای دو هزار و 300 نفر و بیش از سه هزار خانوار دبیرستان ندارد، دانش آموزانی که رویاهایشان ادامه تحصیل است مجبورند تا شهرک مجاور که نزدیک به سه کیلومتر با آن فاصله دارد پیاده روی کنند. در همین راستا سال گذشته در این مسیر 15 دانش آموز در راه برگشت به خانه گرفتار سیلاب شدند و یکی از آنان در این سیلاب جان داد.

این محرومیتها و نیاز کودکان عشایری به یک مدرسه با وجود همه پیگیریهای که از سوی اهالی، بخشدار و سایر مسئولان شوشتر شده است، هنوز ذره ای رفع نشده است.

رئیس آموزش عشایر گتوند در این باره می گوید: شهرک عشایری شوشتر با وجود جمعیت دانش آموزی بالا، تنها دارای یک مدرسه سه کلاسه فاقد امکانات است که از این مدرسه هم برای دانش آموزان دختر و هم برای دانش آموزان پسر در مقاطع ابتدایی و راهنمایی استفاده می شود.

مجید میرزایی ادامه می دهد: با توجه با اینکه بیش از 500 دانش آموز در حال تحصیل در این مدرسه هستند و سه کلاس درس جوابگوی این جمعیت نبوده، مجبور شده ایم با اجاره کردن سه خانه در این روستا از آنها به عنوان مدرسه و کلاس درس استفاده کنیم که این محلها فاقد هرگونه امکانات آموزشی هستند.

وی ادامه می دهد:  برای مدیریت آنها نیز دچار مشکل شده ایم به طوریکه این مدرسه و سه خانه استیجاری تنها دارای دو مدیر و سه معاون هستند، معاونان و مدیران مجبورند مرتب در حال سرکشی به دو محل باشند و گاهی عدم حضور آنان در یک محل منجر به بروز اتفاقاتی شده است.

میرزایی با اشاره به عدم داشتن مستخدم و یا حتی نگهبان برای هر یک ازاین محلها اظهار می دارد: بارها از محلهای استیجاری شاهد سرقت اموال مدرسه بوده ایم چراکه این ساختمان ها مدرسه ای نیستند که حریم آن محفوظ باشد برای هر ساختمان نیاز به نگهبان داریم اما مجوز استخدام نگهبان نداریم و در این راستا هم با ما همکاری نمی شود.

این مسئول با بیان اینکه مشکل ما تنها آبخوری،دستشویی،لوله کشی وبرقکاری ساختمان نیست،می افزاید: با توجه به استیجاری بودن محلها دست ما برای تعمیرات و تهیه امکانات بسته است به طوریکه سرانه داریم اما از این سرانه نمی توانیم خرج کنیم. این موضوع نیز به مسئولان گزارش شده اما تاکنون پیگیریهای انجام شده جوابگو نبوده است.

وی با تاکید بر اینکه ساخت مدرسه ای با تعداد حداقل 10کلاس درس مهمترین نیاز این منطقه است، می گوید: متاسفانه تاکنون با وجود مهیا بودن زمین مناسب برای ساخت مدرسه، همکاری لازم صورت نگرفته و بودجه مورد نیاز تامین نشده است. این در حالیست که روستای شهید قلی پور تنها روستای این منطقه است که محل اسکان عشایر بوده و مشکلاتش از همه روستاهای دیگر بیشتر است.

رئیس آموزش عشایر گتوند تصریح می کند: مناطقی هستند که دانش آموزان آن به حد نصاب نرسیده اند اما برای آنجا مدرسه ساخته اند درحالیکه در این منطقه با این جمعیت ثابت و عشایری و دانش آموزان مستعد با رتبه هوشی و ذهنی بالا از سال 82 تاکنون فقط به این مدرسه بدون امکانات و کلاس درس کم اکتفا شده است.

وی توجه مسئولان و تامین بودجه لازم برای ساخت مدرسه در این شهرک را خواستار شد.

علی القاصی دهیار شهرک قلی پور نیز می گوید: از سال 87 تاکنون در حال پیگیری موضوع مدرسه قلی پور هستیم اما از سوی مسئولان هیچ اقدامی برای حل این معضل نشده است.

وی با بیان اینکه جمعیت ثابت روستا یک هزار و 820 نفر و جمعیت عشایری بیش از 700 نفر است، می افزاید: دانش آموزان دبستانی و راهنمایی در خانه ای استیجاری درس می خوانند، خانه هایی که رنگ و بوی مدرسه در آنها نیست و پس از دوره راهنمایی نیز یا خانه نشین می شوند یا با هزاران مشکلات به دبیرستان شهرک مجاور به نام شهرک شرافت می روند.

القاصی تصریح می کند: این درحالیست که در دو سال اخیر دبیرستان این شهرک از پذیرفتن دانش آموزان شهرک قلی پور به دلیل کمبود کلاس امتناع کرده و امسال با وساطت مسئولان تنها دانش آموزان دختر را برای ثبت نام پذیرفته است.

وی ادامه داد: مشکلات مالی و فقر و محرومیت در این منطقه زیاد است. همچنین دوری مسیر دبیرستان شهرک شرافت باعث شده خانواده ها بعد از دوره راهنمایی فرزندان خود را از ادامه تحصیل باز دارند.

و اینجا چشمهایی در آرزوی داشتن مدرسه، کلاس درس، سرویس بهداشتی تمیز، آبخوری، وسایل ورزشی و امکانات تحصیلی که حق آنهاست، همچنان خیره به مسئولان است...