جعفر پویه
موضوع مذاکره رژیم جمهوری اسلامی با آمریکا همچنان بین دیپلماتهای دو کشور دست به دست می شود. در تازه ترین اظهارنظر، علی اکبر صالحی، وزیر امور خارجه رژیم، در گفتگو با خبرگزاری حکومتی ایسنا گفت: "در شرایط ادامه فشار و رفتار خصمانه طرح ادعای مذاکره مستقیم چه معنایی دارد؟"
این درحالی است که او هفته گذشته گفته بود: "بحث مذاکرات در موضوعات خاص امر جدیدی نیست."
این گفته های ضد و نقیض در شرایطی بیان می شود که پس از اظهار علاقه پایوران رژیم در مورد مذاکره مستقیم با آمریکا، خانم کلینتون، وزیر امور خارجه آمریکا، گفت: "اگر آنها (ایران) حاضر به گفتگو هستند، ما هم آمادگی خود برای گفتگوهای دوجانبه را اعلام می‌کنیم."
صالحی به این گفته خانم کلینتون واکنش نشان داد و گفت "تا کنون تغییری در سیاستهای خصمانه آمریکا علیه ملت ایران مشاهده نشده است" و ادامه داد: "معتقدیم که مذاکره راه‌حل اصولی و کم‌هزینه حل مشکلات است. اما گزینه گفت‌وگو زمانی قابل پیگیری است که در شرایط برابر باشد و صداقت طرف مقابل احراز شود والا در شرایط ادامه فشار و رفتار خصمانه از سوی طرف مقابل، طرح ادعاهایی مانند مذاکره مستقیم چه معنایی دارد؟"
ریسه کردن این همه شرط را فقط می توان نشانه چند دستگی در داخل رژیم ولایت فقیه برای سیاست سازی دانست. صالحی که به احتمال چراغ سبز رهبر جمهوری اسلامی را برای این مذاکرات دارد، روز دوشنبه نیز ادعا کرده بود "ایران و گروه 1+۵ به این نتیجه رسیده‌اند که از بن‌بست فعلی خارج شوند". هرچند این گفته از سوی کارشناسان نشانه مثبت بودن مذاکرات نمایندگان آژانس انرژی اتمی در ایران برآورد شده بود، اما روز گذشته (سه شنبه) فریدون عباسی، رییس سازمان انرژی اتمی رژیم گفت: "غنی‌سازی ۲۰ درصد را به خاطر خواست دیگران تعلیق نمی‌کنیم."
این درحالی است که مقامهای آژانس بارها گفته اند که موضوع غنی سازی 20 درصدی یکی از شرایط آژانس برای ادامه مذاکرات است. همچنین یکی از مشکلات اساسی رژیم با جامعه جهانی و آمریکا، غنی سازی و برنامه مخفیانه ساخت بمب اتمی است.
با دست پس زدن و با پا پیش کشیدن دیپلماتهای رژیم و تلاش بی حاصل برای لغو تحریمهایی که پس از صدور چندین قطعنامه به علت غنی سازی و ساخت بمب اتمی علیه رژیم وضع شده، نشانه ناتوانی رژیم ولایت فقیه برای رسیدن به برنامه مشخص و یکدست است. این عدم توانایی برای سیاست سازی و اظهارات متفاوت پایوران رژیم چیزی جز ناتوانی علی خامنه ای در کنترل باندها و عدم اتوریته او معنا نمی دهد.
رژیم ولایت فقیه به علت رقابت باندهای داخلی آن و کشاکشهای شان بر سر منافع مذاکره و تقسیم قدرت نه تنها نخواهد توانست گفتگوهای بین المللی سازنده ای را پیش ببرد، بلکه بیش از گذشته دچار پریشانی و بهم ریختگی خواهد شد.
