آیا هرگز فکر نکردی چرا این افراد دست تو را رو نمی کنند با این همه دروغ گویی‌هایت؟ در صورتی که این امر می تواند برای آنها خیلی ساده باشد. می گویی چطور؟ فقط برایت یک مثال می زنم ولی مطمئن باش که خودت حتی به سادگی می توانی در همین اینترنت هزاران مثال دیگر کنارش قرار دهی. اگر آنها می خواستند دست تو را رو کنند به راحتی می توانستند برای مثال سؤالی را که یکی از همکارانشان در مورد سازمان ملل، هاله نور و آقا مهدی امام زمانتان ازتون پرسیده بود و شما بیان این مطلب را انکار کرده بودید و صحبتهای شما با جوای آملی را کنار هم از تلویزیون های سراسر دنیا در حالی که شما آنجا نشستید، پخش کنند و از شما در موردش سوال کنند و صدها و صد دروغ دیگه ای که گفتید که اگر یکی از آنها را انکار می کردید ده ها سند دیگر برای اثبات دروغگویی‌تان و دروغ هایتان که به صورت فیلم و اسناد موجود هستش را جلوی همه مردم دنیا به نمایش می گذاشتند و با یک هماهنگی این را توی تمام دنیا شروع می کردند تبلیغات کردن بر علیه شما. ولی چرا واقعا این کار را نکردند؟ چرا روز اول وقتی شروع کردید به انکار در خارج کشور، توی دهنتان نزدند و جلوی شما را نگرفتند؟ این سوال را هیچ از خودتان پرسیدید؟ این را حتما که به حساب زرنگی های خودتان گذاشتید و ضعف آنها.
آقای دروغگو بگذارید برایتان روشن کنم این موضوع را. آن اوایل که آمده بودید، حرفهای گنده گنده و تو خالی می زدید که توجه عده ای را به طرف خودتان جلب کرده بود، چه در داخل کشور و یا در خارج کشور. اگر آن موقع که دروغگویی‌تان را شروع کردید جلویتان را می گرفتند شاید آن عده پیش خودشان از شما قهرمان می ساختند، چونکه دیگر شما نمی توانستید دروغ بگویید و راه و روش دیگری را انتخاب می کردید. ولی آنها عاقلانه ترین روش را انتخاب کردند. دروغهای شما اینقدر شاخدار هستش که اگر یک بچه کوچک هم کمی به حرفهایتان دقت کند و اطرافش را نگاهی بیاندازد متوجه تو خالی بودن و دروغ بودن حرفهای شما میشود. آنها به شما اجازه دادند که هر چه بیشتر دروغ بگویید و میدان را هرچه بیشتر برای شما باز گذاشتند تا شما پیروزمندانه به دروغگویی های خودتان ادامه دهید.
امروز همه دنیا شما را به عنوان یک دروغگو میشناسند، همه از شما نفرت دارند. وقتی دارید صحبت می کنید توی همان کشوری که به فریب و بعد زور خودتان را رئیس جمهورش اعلام کردید، همه با انزجار به حرفهایتان گوش می دهند. شما مشهور خاص و عام شدید در دروغگویی، هیچ کس و هیچ کس هیچ ارزشی دیگر برای حرفهایتان قائل نیست، مطمئن باشید حنای‌تان دیگر حتی پیش افراد خانواده خودتان هم رنگی ندارد، چه برسد به بیرون خانواده‌تان. لقب اول شما دروغگو شده، میبینید پیروزی های خودتان را، می بینید مصاحبه هایی را که داشتید، کنفرانسهای خبری را که برایتان قرار دادند و بهتون اجازه دادند که هرچه بیشتر دروغ بگویید، چه خاصیت هایی داشت؟ واقعا ممنونم از شما که اینقدر احمق و دروغگو هستید. مطمئنم این مطلب را به گوش شما خواهند رساند ولی فراموش نکنند که به شما این را هم بگویند که دیگر کار از کار گذشته و هیچ راهی برای برگشتتان باقی نمانده است.
| | |
