ایرج رحمانپور
توزه بازی گَه وِرِیسا چی روزِ رَمِ شکار
(گرد و خاک زمین رقص و شادی بلند شد مثل روز رم کردن شکار)
چوپی گیر صیاد میدو میکُشه هزار هزار
(سر دسته رقصنده ها و صیاد میدان (با رقصش )میکشه هزار هزار)
ریت والامکِه ریت والامکِه بازنه دسمال حریر
(سرت رو بالا و رویت را بسویم کن ای رقصنده ی با دسمال حریر)
باد و بازی گه می پُرسَن نوم و نشونه چوپی گیر
(باد و رقصنده ها و نوازنده ها می پرسند از نام و نشون چوپی گیر)
سیت بیارم سیت بیارم دسمالیاکِی رنگ وِ رنگ
(برات بیارم برات بیارم از اون دستمال های رنگ وارنگ)
تو وا ناز چوپی بَوازی غم دَرآ ده دله تنگ
( تو با ناز رقصنده برقصی تا غم درآید از دل تنگ)
باد سرخِوشه که بئیره دسِه شِه ده باله تو
(باد سرمسته که دستش را بگیره در دست تو)
مرغ میکه مشق پرواز وا دس و دسماله تو
(مرغ مشق پرواز میکنه با دستمال و دست تو)
دس و دسماله تو داری یا که داری سرِ جنگ
(این دست و دستماله که تو داری یا که داری سر جنگ)
ضرب شمشیرت چِنونَه می تاوئُونَه دلِ سنگ
(ضربه شمشیرت چنانست که آب میکنه دل سنگ)
