کمیته گزارشگران حقوق بشر - در تاریخ ۱ آبان ۱۳۸۹ منزل مسکونی متعلق به «نیره گندم پاککن» از شهروندان بهایی فوت شده در اصفهان توسط سازمان بنیاد مستضعفین اصفهان مصادره شد.
قبل از انقلاب ۱۳۵۷ این منزل توسط مالک آن خانم گندم پاک کن، به شرکت امنا (نونهالان) متعلق به جامعه بهایی واگذار شده بود، که پس از انقلاب سال ۵۷ تمامی اموال این شرکت مصادره شد.
در سال های اولیه پس از انقلاب چندین بار مأمورین برای مصادره، به این منزل مراجعه میکنند که با مقاومت و پافشاری خانم گندم پاککن و اظهار این مطلب که «تا وقتی زنده هستم می خواهم در منزل خودم زندگی کنم» این مصادره تا سال ۱۳۸۹ به تأخیر افتاد.
این در حالیست که مأمورین هر ساله برای آگاهی از حیات صاحب این منزل به آنجا مراجعه میکردند تا در صورت فوت ایشان، منزل را مصادره کنند. در سال ۸۷ این خانم بهایی به علت کهولت سن فوت کرد. دو سال بعد مامورین با ارائه نامهای به خانواده وحدتی که حدود ۱۵ سال از خانم گندم پاک کن به علت ناتوانایی ایشان در انجام امور شخصی مراقبت میکردند مراجعه کرده و این خانواده را در صورت عدم تخلیه منزل ظرف مدت یک ماه، تهدید به پلمب منزل کردند و سرانجام در تاریخ ۱ آبان ۱۳۸۹ این منزل مصادره شد.
این در حالیست که پس از انقلاب اسلامی ایران اموال بسیاری از بهاییان مصادره شده و این روند همچنان ادامه دارد.
قبل از انقلاب ۱۳۵۷ این منزل توسط مالک آن خانم گندم پاک کن، به شرکت امنا (نونهالان) متعلق به جامعه بهایی واگذار شده بود، که پس از انقلاب سال ۵۷ تمامی اموال این شرکت مصادره شد.
در سال های اولیه پس از انقلاب چندین بار مأمورین برای مصادره، به این منزل مراجعه میکنند که با مقاومت و پافشاری خانم گندم پاککن و اظهار این مطلب که «تا وقتی زنده هستم می خواهم در منزل خودم زندگی کنم» این مصادره تا سال ۱۳۸۹ به تأخیر افتاد.
این در حالیست که مأمورین هر ساله برای آگاهی از حیات صاحب این منزل به آنجا مراجعه میکردند تا در صورت فوت ایشان، منزل را مصادره کنند. در سال ۸۷ این خانم بهایی به علت کهولت سن فوت کرد. دو سال بعد مامورین با ارائه نامهای به خانواده وحدتی که حدود ۱۵ سال از خانم گندم پاک کن به علت ناتوانایی ایشان در انجام امور شخصی مراقبت میکردند مراجعه کرده و این خانواده را در صورت عدم تخلیه منزل ظرف مدت یک ماه، تهدید به پلمب منزل کردند و سرانجام در تاریخ ۱ آبان ۱۳۸۹ این منزل مصادره شد.
این در حالیست که پس از انقلاب اسلامی ایران اموال بسیاری از بهاییان مصادره شده و این روند همچنان ادامه دارد.