گروهی از حامیان مادران پارک لاله (عزادار) به شعبۀ 28 دادگاه انقلاب برای محاکمه احضار شدند.
تعدادی از حامیان مادران پارک لاله (عزادار) طی احضاریه ای که 5 دی ماه از شعبۀ 28 دادگاه انقلاب برای آنها ارسال و در آن تاکید شده است که باید روز 3 بهمن ماه راس ساعت 08:30 در دادگاه انقلاب برای محاکمه حاضر شوند. رئیس این شعبه فردی بنام محمد مقیسه ای معروف به ناصریان از اعضای کمیته قتل عام زندانیان سیاسی سال 67 می باشد که قرار است آنها را مورد محاکمه قرار دهد.
اسامی حامیان مادران پارک لاله (عزادار) که به دادگاه انقلاب احضار شده اند عبارتند از:خانم ژیلا کرم زاده مکوندی،دکتر لیلا سیف الهی و خانم فاطمه رستگاری نسب می باشند.
همزمان احضاریه ای از همین شعبه برای خانم الهام احسنی از حامیان مادران پارک لاله (عزادار) ارسال شده است که می بایست روز 3 بهمن ماه برای محاکمه در دادگاه حاضر شود.
مادران پارک لاله (عزادار) و حامیانشان خواستار تحقق یافتن 3 خواستۀ خود می باشند و تا به حال برای دست یابی به این خواستها نزدیک به 90 نفر از آنها دستگیر،زندانی ،مورد شکنجه ، ضرب وشتم و اهانت قرار گرفته اند ولی همچنان بر خواسته های خود مصمم هستند و تا رسیدن به این خواسته ها دست از تلاش و کوشش بر نخواهند داشت.خواستهای آنها به قرار زیر می باشد:
1-لغو مجازات اعدام
2-آزای بدون قید و شرط کلیه زندانیان عقیدتی و سیاسی
3-دستگیری و مجازات آمرین و عاملین کشتارهای 32سال اخیر.
لازم به یاد آوری است حامیان مادران پارک لاله (عزادار) شامگاه 19 بهمن 1388 با یورش مامورین وزارت اطلاعات به منازلشان دستگیر و به بند 209 زندان اوین منتقل شدند. آنها برای چندین هفته در بند 209 زندان اوین شکنجه گاه وزارت اطلاعات تحت بازجویی و مورد شکنجه های جسمی و روحی قرار داشتند تا آنها را وادار به اعتراف علیه خود و به مصاحبۀ تلویزیونی بکشانند.
موج جدید اعدام زندانیان سیاسی و عادی و احضار دستگیر شدگان اعتراضات سال گذشته هدفی جزء ایجاد فضای رعب و وحشت در میان مردم ندارد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، احضار حامیان مادران پارک لاله (عزادار) به دادگاه انقلاب به منظور محاکمه، به عنوان یک عمل بیشرمانه و غیر انسانی محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر ،گزارشگران ویژه زنان سازمان ملل و مراجع بین المللی خواستار اقدامات عملی برای پایان دادن به سرکوب و جنایت علیه بشریت در ایران است.
12 دی 1389 برابر با 2 ژانویه 2010
گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
گزارشگران ویژه زنان سازمان ملل متحد
تعدادی از حامیان مادران پارک لاله (عزادار) طی احضاریه ای که 5 دی ماه از شعبۀ 28 دادگاه انقلاب برای آنها ارسال و در آن تاکید شده است که باید روز 3 بهمن ماه راس ساعت 08:30 در دادگاه انقلاب برای محاکمه حاضر شوند. رئیس این شعبه فردی بنام محمد مقیسه ای معروف به ناصریان از اعضای کمیته قتل عام زندانیان سیاسی سال 67 می باشد که قرار است آنها را مورد محاکمه قرار دهد.
اسامی حامیان مادران پارک لاله (عزادار) که به دادگاه انقلاب احضار شده اند عبارتند از:خانم ژیلا کرم زاده مکوندی،دکتر لیلا سیف الهی و خانم فاطمه رستگاری نسب می باشند.
همزمان احضاریه ای از همین شعبه برای خانم الهام احسنی از حامیان مادران پارک لاله (عزادار) ارسال شده است که می بایست روز 3 بهمن ماه برای محاکمه در دادگاه حاضر شود.
مادران پارک لاله (عزادار) و حامیانشان خواستار تحقق یافتن 3 خواستۀ خود می باشند و تا به حال برای دست یابی به این خواستها نزدیک به 90 نفر از آنها دستگیر،زندانی ،مورد شکنجه ، ضرب وشتم و اهانت قرار گرفته اند ولی همچنان بر خواسته های خود مصمم هستند و تا رسیدن به این خواسته ها دست از تلاش و کوشش بر نخواهند داشت.خواستهای آنها به قرار زیر می باشد:
1-لغو مجازات اعدام
2-آزای بدون قید و شرط کلیه زندانیان عقیدتی و سیاسی
3-دستگیری و مجازات آمرین و عاملین کشتارهای 32سال اخیر.
لازم به یاد آوری است حامیان مادران پارک لاله (عزادار) شامگاه 19 بهمن 1388 با یورش مامورین وزارت اطلاعات به منازلشان دستگیر و به بند 209 زندان اوین منتقل شدند. آنها برای چندین هفته در بند 209 زندان اوین شکنجه گاه وزارت اطلاعات تحت بازجویی و مورد شکنجه های جسمی و روحی قرار داشتند تا آنها را وادار به اعتراف علیه خود و به مصاحبۀ تلویزیونی بکشانند.
موج جدید اعدام زندانیان سیاسی و عادی و احضار دستگیر شدگان اعتراضات سال گذشته هدفی جزء ایجاد فضای رعب و وحشت در میان مردم ندارد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، احضار حامیان مادران پارک لاله (عزادار) به دادگاه انقلاب به منظور محاکمه، به عنوان یک عمل بیشرمانه و غیر انسانی محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر ،گزارشگران ویژه زنان سازمان ملل و مراجع بین المللی خواستار اقدامات عملی برای پایان دادن به سرکوب و جنایت علیه بشریت در ایران است.
12 دی 1389 برابر با 2 ژانویه 2010
گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
گزارشگران ویژه زنان سازمان ملل متحد
