در بخشهایی از این نامه که در اختیار "هرانا" قرار گرفته، آمده است: "دولت سیاست مشت آهنین و دیکتاتوری خشن را پیشه کرده و گویا حال که قرار است پس از چندین ماه وقفه، بار دیگر به خیابان برگشته، با اعتراضات قانونی و مسالمت آمیز خواستههای خود را فریاد بزنیم، اجازه از آنها خواستهاید؛ آیا تمسخر آمیز نیست؟"
متن کامل این نامه به شرح زیر میباشد:
پشتیبانی از تظاهرات مردمی در ۲۵ بهمن ماه
جنبش سبز به عنوان نیروی فعال جنبش دموکراسی خواهی و عدالت طلبی ملت ایران با آن دسته از دیکتاتوریهای حاکم بر کشورهایی چون مصر و تونس رو در رو نیست بلکه با یک حکومت فاشیستی روبرو است.
نظام سیاسی حاکم بر کشور ما، از انقلاب بهمن ۵۷ به عنوان ابزار قدرت استفاده میکند، این تا جایی ست که دین را به ایدئولوژی تبدیل کرده است. هم چنین قدرت بسیج بخشی از مردم به طرفداری از خود را دارد، نیرویهای نظامی، شبه نظامی و امنیتی قدرتمند برای سرکوب مردم در اختیار داشته و برای توجیح قدرت سرکوب، فیلسوف، آیت الله و روشنفکر نما دارد؛ پول نفت و ابزارهای تبلیغی قدرتمند در اختیار دارد و مجموعه اینها هم چون جنبشی فاشیستی در برخورد با مردم و مخالفین عمل میکنند.
از سویی ما دموکراسی خواهان جنبش سبز پس از چند ماه حضور دائم و قدرتمندانه در خیابانها ناگاه اعتراضات خیابانی را پایان داده و به خانههای خود بازگشتهایم!
در واقع فاشیستها را زخمی و رها نمودهایم، آنها نیز شبانه روز در شیپور تبلیغاتی دمیده و شما را عوامل جنگ نرم و بیگانه معرفی کردند، فرزندان شما را به شکنجهگاهها کشانده و زندانی کردند و عدهای از آنان را به دلایل واهی اعدام کردهاند حتی خانوادههای زندانیان سیاسی را زیر فشار دائم قرار دادهاند و هر روز بر فشارهای امنیتی خود افزوده و با زور، سیاستهای اقتصادی ضد مردمی را بر این ملت رنجدیده تحمیل کردهاند.
دولت سیاست مشت آهنین و دیکتاتوری خشن را پیشه کرده و گویا حال که قرار است پس از چندین ماه وقفه، بار دیگر به خیابان برگشته با اعتراضات قانونی و مسالمت آمیز خواستههای خود را فریاد بزنیم، اجازه از آنها خواستهاید؛ آیا تمسخر آمیز نیست؟
بیشک تظاهرات مسالمت آمیز علیه دیکتاتوری اجازه نمیخواهد و حق همه شهروندان است.
ما زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج، از پشت میلههای سرد آهنی حمایت خود را نسبت به تظاهرات اعتراضی مردم ایران در روز ۲۵ بهمن ماه، اعلام میداریم و از مردم آزادی خواه ایران میخواهیم که در این راهپیمایی با سر دادان شعارهایی همچون مرگ بر استبداد و مرگ بر دیکتاتور فریاد حق طلبی خود را به گوش تمامی مردم جهان برسانند.
طی هفتههای اخیر شاهد این بودیم که موجی از اعتراضات تودههای مردم سرتاسر خاورمیانه را در برگرفته است، مردم ایران نیز، بهتر است که در این برهه از زمان، فارغ از هرگونه جناح بندی سیاسی و ایدئولوژیک دست در دست هم دهند تا مسیر رسیدن به آزادی هموارتر شود.
زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج
جنبش سبز به عنوان نیروی فعال جنبش دموکراسی خواهی و عدالت طلبی ملت ایران با آن دسته از دیکتاتوریهای حاکم بر کشورهایی چون مصر و تونس رو در رو نیست بلکه با یک حکومت فاشیستی روبرو است.
نظام سیاسی حاکم بر کشور ما، از انقلاب بهمن ۵۷ به عنوان ابزار قدرت استفاده میکند، این تا جایی ست که دین را به ایدئولوژی تبدیل کرده است. هم چنین قدرت بسیج بخشی از مردم به طرفداری از خود را دارد، نیرویهای نظامی، شبه نظامی و امنیتی قدرتمند برای سرکوب مردم در اختیار داشته و برای توجیح قدرت سرکوب، فیلسوف، آیت الله و روشنفکر نما دارد؛ پول نفت و ابزارهای تبلیغی قدرتمند در اختیار دارد و مجموعه اینها هم چون جنبشی فاشیستی در برخورد با مردم و مخالفین عمل میکنند.
از سویی ما دموکراسی خواهان جنبش سبز پس از چند ماه حضور دائم و قدرتمندانه در خیابانها ناگاه اعتراضات خیابانی را پایان داده و به خانههای خود بازگشتهایم!
در واقع فاشیستها را زخمی و رها نمودهایم، آنها نیز شبانه روز در شیپور تبلیغاتی دمیده و شما را عوامل جنگ نرم و بیگانه معرفی کردند، فرزندان شما را به شکنجهگاهها کشانده و زندانی کردند و عدهای از آنان را به دلایل واهی اعدام کردهاند حتی خانوادههای زندانیان سیاسی را زیر فشار دائم قرار دادهاند و هر روز بر فشارهای امنیتی خود افزوده و با زور، سیاستهای اقتصادی ضد مردمی را بر این ملت رنجدیده تحمیل کردهاند.
دولت سیاست مشت آهنین و دیکتاتوری خشن را پیشه کرده و گویا حال که قرار است پس از چندین ماه وقفه، بار دیگر به خیابان برگشته با اعتراضات قانونی و مسالمت آمیز خواستههای خود را فریاد بزنیم، اجازه از آنها خواستهاید؛ آیا تمسخر آمیز نیست؟
بیشک تظاهرات مسالمت آمیز علیه دیکتاتوری اجازه نمیخواهد و حق همه شهروندان است.
ما زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج، از پشت میلههای سرد آهنی حمایت خود را نسبت به تظاهرات اعتراضی مردم ایران در روز ۲۵ بهمن ماه، اعلام میداریم و از مردم آزادی خواه ایران میخواهیم که در این راهپیمایی با سر دادان شعارهایی همچون مرگ بر استبداد و مرگ بر دیکتاتور فریاد حق طلبی خود را به گوش تمامی مردم جهان برسانند.
طی هفتههای اخیر شاهد این بودیم که موجی از اعتراضات تودههای مردم سرتاسر خاورمیانه را در برگرفته است، مردم ایران نیز، بهتر است که در این برهه از زمان، فارغ از هرگونه جناح بندی سیاسی و ایدئولوژیک دست در دست هم دهند تا مسیر رسیدن به آزادی هموارتر شود.
زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج
۱۹ بهمن ۱۳۸۹