وبلاگ ملاحسنی: چه کسی فکر میکرد مردم لیبی اینقدر جیگر داشته باشند که با یک حکومتی که یک دیوانه بیابانگرد سردمدار آن است وارد چنین مبارزه جانانه ای شوند؟ قضیه مردم لیبی با قیام مردم مصر و تونس از زمین تا آسمان فرق میکند. بن علی دیکتاتور تونس همان روزهای اول فلنگ رو بست و در رفت. در مصر اما قضیه فرق میکرد. مبارک درست است که یک دیکتاتور بود ولی آدم واقع نگر و معقولی بود. او همین که دید مردم او را نمی خواهند ترجیح داد کشورش بیش از آن درگیر تنش و التهاب نشود. این بود که منافع کشورش را بر منافع شخصی اش ترجیح داد و البته مجبور به این کار شد اما با این تفاوت که او اصرار به خونریزی نداشت.
اما قضیه قذایی فرق میکند. این یارو یک دیوانه عوضی است که روزهای اول مردم را با تیربارهای ضد هوایی به رگبار بست و در روزهای اخیر با هواپیماهای جنگی تظاهرکنندگان را هدف حمله قرار داد. یعنی یک گاو وحشی تمام عیار مثل مقام عظمای خودمان البته قذافی یک گاو وحشی است و مقام عظما یک خر چموش.
اگر بخواهیم قیام مردم لیبی را با مردم ایران مقایسه کنیم باید الحق و انصاف به مردم لیبی بخاطر این همه عزم و استواری و همت والا تبریک بگوییم. نه اینکه خدای ناکرده بخواهم در مورد مردم خودمان نظر منفی ای داشته باشم . جوانان ما در این یکی دو سال اخیر شاهکار کردند ولی واقعا کار مردم لیبی قابل تحسین تر است. خوشبختانه توی مردم لیبی روشنفکران کج اندیشی مثل آنچه که ما داریم وجود ندارد.
اگر این اتفاقات وحشتناک بجای لیبی در ایران رخ میداد و مثلا خامنه ای دستور میداد مردم را با موشک شهاب بزنند و یا آنها را با هواپیما بمباران کنند حتما یک عده پیدا میشدند و در مورد اینکه ما باید بصورت عدم خشونت جواب خشونتهای رژیم را بدهیم سخنرانی میکردند و یا مقاله می نوشتند.
مردم ما به خیابان ها می آیند که تظاهرات کنند و اعتراضات خود را به حکومت نشان دهند اما مردم لیبی به خیابان می آیند تا قذافی را از قدرت پایین بکشند. این است فرق قضیه!
ما برای به خیابان آمدن منتظر دستور هستیم و منتظر مناسبت اما مردم لیبی به خیابانها آمدند و یکراست رفتند سراغ مراکز دولتی و تسخیر مراکز قدرت.
اگر مردم ما اراده کنند که بصورت تهاجمی قال قضیه را بکنند این حکومت توان ایستادگی در برابر خشم مردم را ندارد و کمتر از یک هفته سقوط میکند.
اما قضیه قذایی فرق میکند. این یارو یک دیوانه عوضی است که روزهای اول مردم را با تیربارهای ضد هوایی به رگبار بست و در روزهای اخیر با هواپیماهای جنگی تظاهرکنندگان را هدف حمله قرار داد. یعنی یک گاو وحشی تمام عیار مثل مقام عظمای خودمان البته قذافی یک گاو وحشی است و مقام عظما یک خر چموش.
اگر بخواهیم قیام مردم لیبی را با مردم ایران مقایسه کنیم باید الحق و انصاف به مردم لیبی بخاطر این همه عزم و استواری و همت والا تبریک بگوییم. نه اینکه خدای ناکرده بخواهم در مورد مردم خودمان نظر منفی ای داشته باشم . جوانان ما در این یکی دو سال اخیر شاهکار کردند ولی واقعا کار مردم لیبی قابل تحسین تر است. خوشبختانه توی مردم لیبی روشنفکران کج اندیشی مثل آنچه که ما داریم وجود ندارد.
اگر این اتفاقات وحشتناک بجای لیبی در ایران رخ میداد و مثلا خامنه ای دستور میداد مردم را با موشک شهاب بزنند و یا آنها را با هواپیما بمباران کنند حتما یک عده پیدا میشدند و در مورد اینکه ما باید بصورت عدم خشونت جواب خشونتهای رژیم را بدهیم سخنرانی میکردند و یا مقاله می نوشتند.
مردم ما به خیابان ها می آیند که تظاهرات کنند و اعتراضات خود را به حکومت نشان دهند اما مردم لیبی به خیابان می آیند تا قذافی را از قدرت پایین بکشند. این است فرق قضیه!
ما برای به خیابان آمدن منتظر دستور هستیم و منتظر مناسبت اما مردم لیبی به خیابانها آمدند و یکراست رفتند سراغ مراکز دولتی و تسخیر مراکز قدرت.
اگر مردم ما اراده کنند که بصورت تهاجمی قال قضیه را بکنند این حکومت توان ایستادگی در برابر خشم مردم را ندارد و کمتر از یک هفته سقوط میکند.
