رادیو آلمان: سازمان "عدالت برای ایران" می‌گوید پخش برنامه‌های شبکه تلویزیونی "پرس‌تی‌وی" باید متوقف شود. به گفته‌ی شادی صدر یکی از موسسان این سازمان، این شبکه دیگر نه یک رسانه که ابزار شکنجه است.
ماجرا با شکایت مازیار بهاری خبرنگار ایرانی نیویورک تایمز از شبکه انگلیسی زبان پرس‌تی‌وی آغاز شد. این خبرنگار که در حوادث پس از انتخابات سال ۱۳۸۸ در تهران بازداشت شده بود، تحت شکنجه مجبور به اعتراف جلوی دوربینی شد که فکر می‌کرد متعلق به وزارت اطلاعات است و فیلم ضبط‌شده‌ی آن تنها در آرشیو این وزارتخانه باقی می‌ماند. اما این فیلم از یک رسانه برون مرزی متعلق به دولت ایران پخش شد.
مازیار بهاری پایش که به لندن رسید از این شبکه به بنیاد نظارت بر رسانه‌های انگلستان، "آفکام" شکایت کرد. دادگاه به نفع آقای بهاری رای داد و پرس تی‌وی را به پرداخت ۱۰۰ هزار پوند جریمه به مازیار بهاری محکوم کرد.
این جریمه هرگز پرداخت نشد بنابراین در ژانویه ۲۰۱۲نهاد آفکام مجوز پخش پرس تی‌وی در انگلستان را لغو کرد و به این ترتیب، پخش این شبکه از ماهواره اسکای (Sky Sattelite) پایان یافت.
سوم آوریل، رئیس ماهواره سس آسترا (SES Astra) اعلام کرد که نهاد نظارت بر رسانه ها در مونیخ آلمان تصمیم گرفته که پخش برنامه‌های این شبکه در آلمان را متوقف کند چرا که این شبکه مجوز پخش در آلمان ندارد. وکیل پرس تی‌وی در آلمان اما این بار بیکار ننشست و با اعتراض به این دستور، پرونده را به نهاد بالاتر در برلین ارجاع داد.
با ارجاع پرونده پرس تی‌وی به نهاد نظارت بر رسانه‌ها در کل آلمان، بنیاد عدالت برای ایران مشغول جمع‌آوری اسنادی شد که نشان می‌داد شبکه تلویزیونی پرس‌تی‌وی چهار اصل از اصول اساسی رسانه‌ها در آلمان را نقض کرده است: اصل لزوم رعایت استقلال و بی‌طرفی، حفظ حریم خصوصی، حفظ منزلت انسانی و حق پاسخگویی.
شادی صدر یکی از موسسان سازمان عدالت برای ایران در این باره به دویچه وله می‌گوید: «ما در اسنادی که در دست داریم و تسلیم مقامات آلمان کردیم و قصد داریم تسلیم مقامات ذیصلاح دیگر هم بکنیم، کاملاً نشان دادهایم که چگونه "پرس‌تی‌وی" فیلمها و برنامههایی را از اعترافات زندانیان سیاسی تهیه کرده که این اعترافات تحت شکنجه و اجبار گرفته شده و حتی بر خلاف قوانین ایران، چهرهها و اسامی زندانیان سیاسی را نشان میدهند، بدون اینکه آنها در محاکمهای محکوم شده باشند و حتی رسماً به هیچ جرمی متهم شده باشند».
وی می‌گوید موارد متعددی بوده که "پرس‌تی‌وی" حق زندانیان سیاسی و خانوادههای آنها را برای پاسخگویی نقض کرده؛ در حالیکه در برنامه‌های متعدد آنها را به "تروریست بودن"، "اقدام علیه امنیت ملی" و جرایمی متهم کرده که این جرایم در ایران حکم اعدام دارد.
این حقوقدان ادامه می‌دهد: «بدین ترتیب پرس‌تی‌وی حتی از حد رسانهای که برای سیاستهای جمهوری اسلامی تبلیغ و پروپاگاندا میکند هم فراتر رفته و از نظر ما خودش به یک ابزار نقض حقوق بشر تبدیل شده است».
