منصور امان
sرژیم جمهوری اسلامی پس از یک دوره حاشا و تکذیب ارزان فروشی نفت، به گونه رسمی به حراج سرمایه ملی کشور و سوزاندن آن در تنور سیاستهای نابخردانه و ماجراجویانه خود اعتراف کرده است. این اقرار پس از آن صورت می گیرد که انتشار اخبار پُر شمار در باره "تخفیفهای ویژه" به مُشتریان اندک نفت و پیچیدن آوازه آن در بازارهای بین المللی، انکار آن را برای حاکمان ایران غیرمُمکن ساخت.
از همین روست که گردانندگان این حراج بی پیشینه، فرار به جلو را انتخاب کرده اند و ضمن اشاره به لکه دُرُشتی که بر پیشانی شان داغ شده، آن را نشان تدبیر و لیاقت مُعرفی می کنند. یک مقام وزارتخانه نفت، اُرگانی که مسوولیت بازاریابی و فروش نفت را عُهده دار است و سپاه پاسداران آن را در چنگ دارد، در این راستا پس از اعتراف صریح به آنکه "نفت ارزان برگ برنده" حُکومت "برای "مُقابله با تحریمها" است، این کوته بینی نابخشودنی و تدبیر مُخرب را با آویختن مُهره و منگوله "دُشمنان" به آن، تزیین کرده است.
مُحسن قمصری، مُدیر اُمور بین الملل شرکت ملی نفت به طور جدی مُدعی شده که "بالا ماندن قیمت نفت در بازار جهانی، سیاست آمریکا و تعدادی از کشورهای اروپایی است" تا بر پایه آن عرضه نفت کشور به نرخ کالاهای بُنجُل و انباری را یک اقدام توطیه شکن و قهرمانانه جلوه دهد. این در حالی است که رهبران و پایوران رژیم مُلاها، شاخ و شانه "نفت 200 دُلاری" در صورت اجرایی شدن تحریمها را می کشیدند و کشورهای تحریم کُننده را از "خودزنی" پرهیز می دادند.
تنها یک هفته پیش از رونمایی از حماسه ارزان فروشی، پاسدار رُستم قاسمی، وزیر نفت تلاش کرده بود با تهدید افزایش قیمت نفت، برای "مُذاکرات بغداد" باجگیری کند: "در چند ماه گُذشته قیمت نفت 18 درصد افزایش یافته و امیدواریم مُذاکرات بغداد نتیجه مُثبت داشته باشد وگرنه تاثیرات جدی در بازار جهان خواهد گذاشت."
لاف آقای قاسمی، جوهره ی استراتژی "نظام" برای برخورد با تحریمهای فلج کننده طرفهای خارجی خود را تشکیل می دهد. حاکمان ایران همه تُخم مُرغهای خود را در سبد انفجار قیمت نفت و ناتوانی کشورهای صنعتی از مُدیریت پیامدهای آن گذاشته بودند. روند رویدادها به سُرعت نشان داد که این یک اشتباه مُحاسبه پایه ای بوده است.
آقای خامنه ای و همدستانش برای جُبران بی کفایتی و سُست رایی خود، ارزان ترین راه را برای خویش و گران ترین را برای مردُم ایران انتخاب کرده اند: حراج سرمایه و دارایی استراتژیک نسل کنونی و نسلهای آینده!
