۱۳۹۱ اسفند ۲۶, شنبه

لغو تحریمها؛ علی اکبر صالحی دروغ می گوید


لیلا جدیدی

صالحی دروغ می گوید، اوضاع به نفع تخفیف بحران اتمی نیست

این تنها افرادی چون حسین نقوی ‌حسینی، سخنگوی کمیسیون امنیت، عوض حیدر پور، نماینده رژیم در مجلس، رامین مهمانپرست، سخنگوی وزارت امور خارجه و... نیستند که وعده های صالحی، وزیر خارجه، مبنی بر "لغو تحریمها بزودی" و "سال خوب پیش رو" را باور ندارند. اظهارات طرفهای مقابل نیز حاکی از آنند که اوضاع به نفع تخفیف بحران اتمی نیست. 



چنانچه "حسن نیتی" که صالحی ادعا می کند به جمهوری اسلامی نشان داده شده واقعیت داشت، باید می شد آن را از سخنان اخیر باراک اوباما در آستانه سفر سه روزه خود به اسراییل استخراج کرد. اما وی در یک مصاحبه‌ می گوید: "یک سال طول می ‌کشد تا ایران بتواند بمب اتم تولید کند، ولی بدیهی است که ما نمی ‌خواهیم به این موعد خیلی نزدیک بشویم. اگر دیپلماسی در مورد ایران شکست بخورد، همه گزینه ‌ها روی میز خواهد بود". 

اوباما ضمن ارجحیت دادن به گزینه دیپلماتیک تاکید می کند، "وقتی می گویم همه گزینه ها روی میز است، یعنی همه گزینه ها روی میز است" و تهدید می کند: "ایالات متحده تواناییهای چشمگیری دارد."

اوباما همچنین گفت "سلاح هسته ای در دست ایران خط قرمز ماست" و افزود: "این تنها برای اسراییل خطرناک نیست، بلکه تهدیدی برای همه جهان و برای امنیت ملی کشور ما به حساب می آید." 

در این رابطه جان کری، وزیر خارجه امریکا نیز تاکید می کند: "پیام جامعه بین ‌الملل برای رژیم ایران روشن است؛ اقداماتی مشخص انجام دهید تا نگرانیهای جامعه جهانی برطرف شود، یا این اینکه با فشار و انزوای بیشتر مواجه می‌ شوید."

مایکل مان، سخنگوی کاترین اشتون نیز اعلام کرد که تحریمها برداشته نمی ‌شود. او تاکید کرد، برداشتن تحریمها بستگی به نحوه عملکرد رژیم ایران در مورد برنامه هسته‌ ای ‌اش دارد.

این اولین بار نیست که پس از یک دور مذاکره، اطلاعات دروغ و گمراه کننده به مردم داده می شود. نزدیک به یکسال پیش سعید جلیلی، رییس گروه مذاکره کننده با گروه 5+ 1 در استانبول پس از پایان دو دور مذاکره بی نتیجه اعلام کرد: "مذاکرات استانبول موفق، نقاط مورد توافق قابل توجه و علاقه 1+5 به گفت و گو مثبت بود."

با مثبت جلوه دادن مذاکرات و پخش اطلاعات غلط، جمهوری اسلامی تلاش می کند، ابعاد واقعی و خطرناک بحران هسته ای را از مردم پنهان کند. آنچه در حال حاضر در جریان است، نه تنها پیشرفت مثبتی نیست، بلکه تشدید بحران را در پی دارد.