منصور امان
در مُقایسه با رای دادن مخفیانه در ییلاق دماوند، اعلام علنی حُجت الاسلام خاتمی به مُشارکت در نمایش انتخاباتی باند حاکم یک اقدام مُتهورانه به شمار می رود که "اصلاح طلبان" را تا زمان درازی با تاثیرات و پیامدهای مُخرب خود دست به گریبان خواهد کرد.
آقای خاتمی همان شیوه ای که در مورد انتخابات مجلس در سال 90 پیشه کرد را در باره خیمه شب بازی انتخابات کنونی نیز به کار بسته است. او پیش از انتخابات نُهُمین دوره مجلس، شرکت در آن را مشروط به "آزادی زندانیان سیاسی، ایجاد فضای آزاد برای همه و گروه ها و فراهم آوردن ساز و کاری برای برگزاری انتخابات سالم و آزاد" ساخت، اما هنگامی که با بی اعتنایی تحقیر آمیز باند رقیب روبرو شد، بدون پافشاری بر تحقُق شرایط اش و حتی بی آنکه دستکم خود به آنها پایبند بماند، به گونه رقت باری به پای صندوق رای رفت. هواداران شگفت زده "اصلاح طلبان" هنوز مُنتظر شنیدن توضیحی هستند که آقای خاتمی پس از افشا شدن این رُسوایی وعده اش را داد.
رویکرد "رهبر اصلاح طلبان" در باره انتخابات ریاست جمهوری کمتر از موضع او نسبت به انتخابات شوراها تماشایی نیست. او در دی ماه 91 تاکید کرد که "این وضعیت تضمین برگُزاری یک انتخابات خوب نیست". در اوایل ماه گُذشته (اُردیبهشت) از این نیز فراتر رفت و چشم انداز را اینگونه تصویر کرد: "با این رویه ها اگر پیغمبر خُدا هم بیاید، مُشکلات حل نمی شود."
دو هفته بعد (19 اردیبهشت) حُجت الاسلام ناراضی ترجیح داد آب پاکی را روی دست همه مدافعان انتخابات "سالم و رقابتی" بریزد و اعلام کند: "من مُطمین هستم که نمی خواهند ما بیاییم. تازه اگر هم بیاییم، حق نداریم بیش از آنچه می خواهند رای بیاوریم."
اکنون او دوباره ارزیابیها و تحلیلی که پیش از وقت عمل تحویل مُخاطبانش می داد را به دور ریخته و برای آنها شکلک در می آورد که "با هوشیاری وظیفه مُهم خود را در این انتخابات را به جا آورند".
با این حال به نظر می رسد این بار آقای خاتمی نتوانسته است همه ی طیفهای "اصلاح طلب" را غافلگیر کرده و با گذاشتن آنها در برابر عمل انجام شده، وادار به پیروی خاموش کند. دو تشکُل مُهم "اصلاح طلب"، سازمان مُجاهدین انقلاب اسلامی و شورای هماهنگی راه سبز اُمید، انتخابات را "نامشروع" و مُشارکت در آن را "ناصواب" دانسته اند. حُجت الاسلام موسوی خویینی ها، یکی از رهبران پُرنفوذ "اصلاح طلب"، مُخالفت خود با شرکت در انتخابات "به هر قیمت و به هر شکل" را اعلام داشته و آن را "به زیان جریان اصلاحات و به زیان تفکُر اصلاح طلبانه" مُعرفی کرده و آقای تاج زاده، عُضو زندانی شورای مرکزی جبهه مُشارکت اسلامی، برکنار ماندن خود از صندوق رای را به اطلاع رسانده است.
به این ترتیب، فوری ترین تاثیر رفتار نامُتعادل آقای خاتمی، پراکندگی جریان "اصلاح طلب" در برابر اقدام سیاسی باند حاکم در قالب انتخابات است. او همان نقشی را بازی می کند که "اصلاح طلبان" کمی پیشتر زیر عُنوان "اصلاح طلب بدلی" در مورد آن هُشدار می دادند.
در مُقایسه با رای دادن مخفیانه در ییلاق دماوند، اعلام علنی حُجت الاسلام خاتمی به مُشارکت در نمایش انتخاباتی باند حاکم یک اقدام مُتهورانه به شمار می رود که "اصلاح طلبان" را تا زمان درازی با تاثیرات و پیامدهای مُخرب خود دست به گریبان خواهد کرد.
آقای خاتمی همان شیوه ای که در مورد انتخابات مجلس در سال 90 پیشه کرد را در باره خیمه شب بازی انتخابات کنونی نیز به کار بسته است. او پیش از انتخابات نُهُمین دوره مجلس، شرکت در آن را مشروط به "آزادی زندانیان سیاسی، ایجاد فضای آزاد برای همه و گروه ها و فراهم آوردن ساز و کاری برای برگزاری انتخابات سالم و آزاد" ساخت، اما هنگامی که با بی اعتنایی تحقیر آمیز باند رقیب روبرو شد، بدون پافشاری بر تحقُق شرایط اش و حتی بی آنکه دستکم خود به آنها پایبند بماند، به گونه رقت باری به پای صندوق رای رفت. هواداران شگفت زده "اصلاح طلبان" هنوز مُنتظر شنیدن توضیحی هستند که آقای خاتمی پس از افشا شدن این رُسوایی وعده اش را داد.
رویکرد "رهبر اصلاح طلبان" در باره انتخابات ریاست جمهوری کمتر از موضع او نسبت به انتخابات شوراها تماشایی نیست. او در دی ماه 91 تاکید کرد که "این وضعیت تضمین برگُزاری یک انتخابات خوب نیست". در اوایل ماه گُذشته (اُردیبهشت) از این نیز فراتر رفت و چشم انداز را اینگونه تصویر کرد: "با این رویه ها اگر پیغمبر خُدا هم بیاید، مُشکلات حل نمی شود."
دو هفته بعد (19 اردیبهشت) حُجت الاسلام ناراضی ترجیح داد آب پاکی را روی دست همه مدافعان انتخابات "سالم و رقابتی" بریزد و اعلام کند: "من مُطمین هستم که نمی خواهند ما بیاییم. تازه اگر هم بیاییم، حق نداریم بیش از آنچه می خواهند رای بیاوریم."
اکنون او دوباره ارزیابیها و تحلیلی که پیش از وقت عمل تحویل مُخاطبانش می داد را به دور ریخته و برای آنها شکلک در می آورد که "با هوشیاری وظیفه مُهم خود را در این انتخابات را به جا آورند".
با این حال به نظر می رسد این بار آقای خاتمی نتوانسته است همه ی طیفهای "اصلاح طلب" را غافلگیر کرده و با گذاشتن آنها در برابر عمل انجام شده، وادار به پیروی خاموش کند. دو تشکُل مُهم "اصلاح طلب"، سازمان مُجاهدین انقلاب اسلامی و شورای هماهنگی راه سبز اُمید، انتخابات را "نامشروع" و مُشارکت در آن را "ناصواب" دانسته اند. حُجت الاسلام موسوی خویینی ها، یکی از رهبران پُرنفوذ "اصلاح طلب"، مُخالفت خود با شرکت در انتخابات "به هر قیمت و به هر شکل" را اعلام داشته و آن را "به زیان جریان اصلاحات و به زیان تفکُر اصلاح طلبانه" مُعرفی کرده و آقای تاج زاده، عُضو زندانی شورای مرکزی جبهه مُشارکت اسلامی، برکنار ماندن خود از صندوق رای را به اطلاع رسانده است.
به این ترتیب، فوری ترین تاثیر رفتار نامُتعادل آقای خاتمی، پراکندگی جریان "اصلاح طلب" در برابر اقدام سیاسی باند حاکم در قالب انتخابات است. او همان نقشی را بازی می کند که "اصلاح طلبان" کمی پیشتر زیر عُنوان "اصلاح طلب بدلی" در مورد آن هُشدار می دادند.
