۱۳۸۹ بهمن ۳۰, شنبه

مدیریت بحران روی شانه های بحران

حُکومت جمهوری اسلامی به آشوب کشیده شده است. نهادها، اُرگانها، رهبران و پایوران "نظام" فعالیت عادی خود را مُتوقف ساخته اند تا همچون گوسفندان رمیده، اینجا و آنجا گرد هم حلقه زنند و هیاهوی کر کُننده ای را سر بدهند که مفهوم ترین بانگ آن، اختلاف بر سر چگونگی برخورد با آقایان موسوی و کروبی است. در حقیقت اما موضوع اصلی را این تشکیل نمی دهد و زیر جنجال کر کُننده، آهنگی که مجموع صداها می نوازد به خوبی به گوش می رسد و این چیزی جُز صدای از هم پاشیده شدن استراتژی مُدیریت بُحران و انتقال ضربه ناشی از آن به دستگاه مُجری اش نیست.

به ظاهر آنچه که دستگاه قُدرت را به یک توده ی آنارشیک و اجزای آن را به عناصُر از گله رها شده بدل ساخته، چندگانگی بر سر روش ساکت کردن نخُست وزیر و رییس مجلس پیشین است.

فراکسیون نظامی – امنیتی دولت با به راه انداختن دستجات و گروه های فشار و پُشتیبانی توپخانه ای صدا و سیما، ریسمان "اعدام موسوی و کروبی" را به گردن ولی فقیه و دستگاه های رسمی مانند مجلس و قُوه قضاییه افکنده و "یکسره کردن کار" با یا بدون آنها را طلب و تبلیغ می کند.

در سوی دیگر، راست سُنتی تاکید دارد که "مصلحت نظام" در خاموش ساختن سفید این دو است و برخورد تُند با پیامدهای خطرناکی همراه خواهد بود. در این راستا، خط مزبور، رُقبا را به تعیین "مصلحت نظام" از سوی "رهبر" توجُه می دهد و مُصرانه خواهان "اطاعت" آنها از رویکرد رسمی است.

سرچشمه هر دوی این مواضع، منافع ویژه و جُداگانه حاملانش است؛ اولی روی ناتوانی مُشترک باند ولایت در سرکوب جُنبش اجتماعی مانور می دهد تا پیچ کُشتار در پایین و حذف در بالا را به سمت فزون بچرخاند و دیگری، نگران از پیامدهای این شکست و هراس از گامهای بعدی مُخالفان و مُعترضان، به هیچ عُنوان مایل نیست به این بهانه زیر ساطور جراحی شُرکای چکمه پوش و شلاق به دست اش قرار بگیرد.  

فاکتوری که تضاد دو طرف را ژرفش می بخشد - و آنگونه که به خوبی مُشاهده پذیر است - به کفن پوشی خیابانی و عربده کشی مجلسی فرا می کشد، آگاهی مُتقابل از بُن بست در مُدیریت بُحران و به بیان بهتر، به گروگان راه حلهای خود درآمدن است. "نظام" پس از یک سال سرکوب بی امان جامعه، تزریق "میکروب" اُمیدواری به نیروهای خود و پهن کردن فرش قرمز "خس و خاشاک" برای آنها، در برابر خیزش دوباره جُنبش علیه خود قرار گرفته و این در حالی است که تمام موجودی حسابش را برای جلوگیری از نازل شدن چنین وضعیتی هزینه کرده است.

از این زاویه، پیشنهاد باند نظامی – امنیتی برای برون رفت از بُن بست، چه به دلیل ارزیابی ذهنی از شرایط عُمومی حُکومت و نیروهایی که می تواند به خدمت بگیرد و چه به خاطر ریسکهایی که تصور روشنی از دامنه و پیامدهای آن ندارد، چیزی بیشتر از یک ماجراجویی و دعوت به خودکُشی دسته جمعی نیست. این واقعیت را زود تر از همه، ژنرالهای آن در می یابند.

از سوی دیگر، راست سُنتی افزوده بر شمشیر زدن با یک دست در میدان بقای خود، با دست دیگر باید مانع اجرای سناریویی گردد که گاری "نظام" را "بدون تُرمُز" به سمت دیوار بتونی جامعه می راند و در اصل حتی کشمکش بر سر منافع را نیز از موضوعیت خارج می سازد.


تنها راه حل واقعی، هم برای این نیرو و هم برای مُخالفان خودکُشی در فراکسیون نظامی -امنیتی، کوتاه کردن دست ماجراجویان از اهرمهای تاثیرگُذاری و نوشاندن جام زهر کناره گیری به آقای خامنه ای است.

جُنبش اجتماعی نمی تواند و نباید تماشاچی این کشاکش باشد چرا که موقعیت لرزانی که حُکومت در آن به سر می برد، نتیجه ی تعرُض جُنبش به آن، به ویژه در 25 بهمن است. ضربه های سلسله وار و قُدرتمند، سفر رژیم ولایت فقیه روی شانه های بُحران را به انتها خواهد رساند.

۱۳۸۹ بهمن ۲۹, جمعه

موافقت مصر با عبور ناوهای جنگی رژیم از کانال سوئز

خبرگزاری فرانسه به نقل از خبرگزاری رسمی مصر اعلام کرد، دولت مصر امروز با عبور دو ناو جنگی رژیم تهران از کانال سوئز موافقت کرده است.

پیشتر منابع خبری از درخواست اجازه عبور این دو ناو جنگی از کانال سوئز و بررسی آن از سوی وزارت دفاع مصر خبر داده بودند.

طی دو روز گذشته گزارش های ضد و نقیضی در این باره منتشر شده بود.

یک مسئول ارشد وزارت دفاع مصر امروز گفت، مقامات رژیم تهران اطمینان داده اند که این کشتی ها حامل سلاح و یا مواد هسته ای و شیمیایی نیستند.

درخواست عبور کشتی های تجاری به مقام های کانال سوئز تسلیم می شود، اما عبور کشتی نظامی باید به تایید وزارت دفاع مصر برسد.

گفته می شود، وزارت دفاع مصر به ندرت تقاضایی را در این رابطه رد می کند.

از هنگام انقلاب سال 1357 در ایران این نخستین بار است که جمهوری اسلامی برای عبور کشتی از کانال سوئز تقاضای مجوز کرده است.

اسرائیل عبور ناوهای جنگی رژیم تهران از کانال سوئز را تحریک آمیز توصیف کرده است.

از سوی دیگر ایالات متحده نیز گفته این کشتی ها را زیر نظر خواهد داشت.



قهرمان ۲۵ بهمن شناسایی شد: اکبر امینی در خطر اعدام

جوانی  که در روز ۲۵ بهمن از جرثقیل بالا رفته بود و توسط نیرو های امنیتی بازداشت شد، شناسایی شد. خانواده او توسط نیروهای امنیتی تحت فشار برای انجام مصاحبه با صدا و سیما و اعلام عدم ثبات روانی اکبر هستند و امکان دارد حکم اعدام نیز برای وی صادر گردد. اکبر امینی که در جریان اعتراضات سال گذشته نیز چند ماهی باز داشت بوده، در روز حادثه به همراه پارچه های سبز و تصویری از شهدای سبز بالای جرثقیل رفته بود. وی گردن خود را با طناب آبی به جرثقیل بسته بود تا در صورت دخالت ماموران به دار آویخته شود. اما ماموران امنیتی با آوردن خانواده وی به محل وی را مجبور به پایین آمدن کردند. بر ماست تا با بر سر زبان آوردن اسم وی از سوء استفاده ماموارن امنیتی از گمنامی وی جلوگیری کنیم .

انتقال دو زندانی کرد زندان ارومیه به مکان نامعلوم

صبح دیروز دوزندانی کرد به نام های حسین میرزایی و احمد تموئی توسط مسئولان زندان احضارو به ‌مکان نامعلومی منتقل شدند.
تا لحظه تنظیم خبر از علت انتقال ومحل نگهداری این دو زندانی هیچ اطلاعی در دست نیست.
یادآور می گردد که حسین میرزایی به اتهام همکاری با احزاب مخالف به دو سال حبس و احمد تموئی نیز به اتهام ارتباط با یکی از احزاب کردبه 15 سال زندان محکوم شده اند.

بیانیه‌ پشتیبانی از حرکت اعتراضی روز یکم اسفند

به خیابان آمدن عمومی ساکنان تهران و اعتراض ایرانیان در دیگر نقاط ایران در روز بیست‌وپنجم بهمن، باری دیگر آشکارنمود که جنبش آزادیخواهی و ضد استبدادی مردمان ایران، علی‌رغم شدت سرکوب و نقشه‌های سیاه حاکمیت، نه تنها زنده است بلکه هر روز رادیکالتر و گسترده‌تر میشود.

برخوردنظامی و غیر انسانی حاکمیت بابهره گیری از روشهای گوناگون، منجر به شهادت دو تن دیگر از فرزندان کرد و زحمی و زندانی گشتن بسیاری دیگر از هموطنانمان گشت. از طرف دیگر تهدید به سرکوب و حذف سیماهای برجسته حرکت اعتراضی همچنان در صدر برنامه‌هایشان قرار دارد.

حزب دمکرات کردستان ضمن ارج نهادن به حماسه‌ بیست و پنجم بهمن از سوی ایرانیان و ابراز همدردی با خانواده‌های تازه‌ترین شهدای راه مبارزه با استبداد جمهوری اسلامی، خواستار تداوم نارضایتی و ابراز اعتراض به رژیم استبدادی است.

در همین راستا حزب دمکرات کردستان پشتیبانی خودرا از فراخوان نیروهای آزادیخواه، احزاب، سازمانها، انجمنهای مدنی و سیاسی جهت نشان دادن نارضایتی و'' نه'' گفتن به حاکمیت استبدادی جمهوری اسلامی در روزهای جمعه، شنبه ( 29 و 30 بهمن) و یکشنبه (1 سفند) در تمامی کشورهای جهان و ایران اعلام میدارد.

برقرارباد آزادی و پیروزباد جنبش آزادیخواهانه ضد دیکتاتوری در کشورمان

حزب دمکرات کردستان
دفتر سیاسی
29 بهمن 1389

اطلاعیه؛ یکشنبه را به روز گرامیداشت صانع ژاله کنیم

حزب کومه له کردستان ایران

در تظاهرات مردم آزادیخواه علیه دیکتاتوری ولایت فقیه در روز دوشنبه 25 بهمن، صانع ژاله دانشجوی کرد دانشگاه هنر در اثر شلیک مستقیم عوامل تبهکار جمهوری اسلامی، بسیج های لباس شخصی، به شهادت میرسد. بلافاصله بعداز به شهادت رساندن وی دستگاه اطلاعاتی رژیم با جعل سند عضویت وی در بسیج تلاش میکند تا صانع ژاله دانشجوی آزادیخواه اهل پاوه را از عوامل رژیم معرفی کند که توسط نیروهای اپوزیسیون به قتل رسیده است. مدارک و شواهد متعدد واز جمله مصاحبه برادر وی قانع ژاله و گواهی دهها همکلاسی و همرزم وی جعلی بودن ادعای این رژیم تزویر و دروغ را محرز کرده است. 
اقدام تبهکارانه رژیم در به قتل رساندن و سپس در مصادره شهادت این عزیز جانباخته، نفرت عمومی را در سرتاسر ایران و بخصوص در کردستان دامن زده و همگان را به ابراز اعتراض به این عمل جنایتکارانه و در عین حال ریاکارانه برانگیخته است. ما ضمن ابراز تسلیت به خانواده و دوستان و همرزمان صانع ژاله، برای گرامیداشت ایشان و نیز اعتراض به سرکوبهای وحشیانه، همگام با بسیاری از فعالان سیاسی ایران و کردستان روز یکشنبه  را روز گرامیداشت صانع ژاله اعلام می کنیم.

بر همگان آشکار است که خانواده این عزیز جانباخته بشدت تحت فشار بوده و قادر نیستند از این ظلم مضاعفی که در حق عزیز از دست رفته شان اعمال شده اعتراض نمایند، کمااینکه برادر وی تنها ساعتی بعداز انجام مصاحبه با بخش فارسی  تلویزیون صدای آمریکا بازداشت شد. وظیفه بلند کردن صدای اعتراض را همه باید بر دوش خود احساس کنند. به همین جهت و به پاس احترام و بزرگداشت جانباخته راه آزادی صانع ژاله، به نشانه همدردی با خانواده و دوستان دانشگاهیش که با سرکوب مراسم بزرگداشت یاد وی روبرو شدند و همچنین به نشانه تقدیر از همه جوانان کردی که در صفوف مقدم مبارزه برای دموکراسی در جنبش آزادیخواهی دوسال گذشته ایران جان باخته اند همگام با بسیاری روز یکشنبه اول اسفند برابر با 20 فوریه را روز گرامیداشت یاد صانع ژاله اعلام میکنیم.
ما همچنین شهادت جوان آزاده محمد مختاری را که او نیز در روز بیست و پنجم بهمن ماه به دست نیروهای سرکوبگر رژیم دیکتاتوری جمهوری اسلامی به قتل رسید به خانواده و دوستان و همرزمانش تسلیت میگوئیم و اطمینان داریم که مبارزه متحدانه توده-های آزادیخواه و حق طلب ایران روزهای عمر این رژیم جهل و جنایت را به پایان خود نزدیک خواهد ساخت.

27 بهمن ماه 1389 برابر با 17 ژانویه 2011

تبعید دو زندانی به زندان زاهدان

اعتصاب در زندان دیزل آباد کرمانشاه موجب تبعید دو زندانی و ضرب و شتم عدهٔ دیگر شد.

بنا به اطلاع گزارشگران ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران «هرانا» روز ۲۵ بهمن تعدادی از زندانیان زندان دیزل آباد کرمانشاه، بمنظور اعتراض به‌ نقض حقوق انسانی خویش دست به‌ اعتراض زدند که علیرغم سرکوب این زندانیان توسط گارد ویژه‌ و انتقال ده‌ها زندانی به‌ سلول انفرادی و تبعید ۲ نفر از زندانیان به‌ سیستان و بلوچستان همچنان جو زندان نا‌آرام و متشنج اعلام شده‌ است.

گفتنی است، وضعیت زندانیان سیاسی محبوس در این زندان بسیار نامساعد گزارش شِده است و طی ماه‌های گذشته یک زندانی سیاسی به نام پیمان خنجری که به اتهام هواداری از سازمان مُجاهدین خلق در این زندان محبوس بود به دلیل عدم رسیدگی پزشکی در زندان جان باخته است.