رادیو آلمان: کوفی عنان ابراز امیدواری کرده که ایران بخشی از راه حل بحران سوریه باشد. او اما ظاهرا در جلب مساعدت ایران با آمیزهای از حمایت و امتناع روبرو شده است. یک فرمانده نظامی ایران غیرمستقیم ازعنان انتفاد کرده است.
کوفی عنان، فرستاده ویژه سازمان ملل در امور سوریه سفری دو روزه به تهران کرده تا مسئولان ایرانی را به کمک در اجرای طرح پیشنهادی خود برای آتش بس در سوریه فرا بخواند.
طرح کوفی عنان شامل عقبنشینی نیروهای ارتش، انتقال تسلیحات سنگین دولتی از شهرها، توقف عملیات نظامی در مناطق مسکونی، آتش بس بین نیروهای موافق و مخالف دولت، آزادی زندانیان سیاسی و اقدامات امدادی به غیرنظامیان در مناطق درگیر سوریه است.
علیاکبر صالحی وزیر خارجه ایران در پاسخ به فراخوان عنان گفته که کشورش از تلاشهای میانجیگرانه وی استقبال میکند اما مشکل سوریه باید از درون حل شود و نیازی به تغییر ساختار سیاسی ندارد. وی در ادامه گفته است: « باید فرصت لازم به حکومت سوریه داده شود تا تغییرات بهطور طبیعی در داخل و تحت رهبری بشار اسد صورت گیرند.»
صالحی همچنین از عنان سپاسگزاری کرده که طرحی مشتمل بر سقوط حکومت سوریه ارائه نکرده است.
این در حالی است که سردار مسعود جزایری، معاون ستاد کل نیروهای مسلح ایران با اشارهای تلویحی به حضور آقای عنان در تهران، گفت که غرب تلاش میکند «با رایزنیهای سیاسی و اعزام فرستادههایی به سایر کشورها، ناکامیهای خود را از طریق سیاسی جبران سازد.»
"منافع استراتژیک" جمهوری اسلامی در سوریه
تحلیلگران مسائل منطقه معتقدند که مخالفت ایران با تغییر حاکمیت سوریه دلایل استراتژیک دارد. یک کارشناس سیاسی میگوید که سوریه قدیمیترین و نزدیکترین متحد ایران در دشمنی با اسراییل است و هر تحول ساختاری در سوریه میتواند این کشور را در ترویج ایدئولوژی و سیاست خارجی خود با خلاء روبرو سازد.
احمدینژاد از زمان روی کار آمدن خود همواره کوشیده با اتخاذ مواضع شدید ضد اسراییلی، نقشی محوری در خاورمیانه ایفا کند. او از جمله با افسانه خواندن واقعیت هولوکاست، خواسته ایران را تنها کشورمنطقه معرفی کند که ترسی از اسراییل و غرب ندارد. یک دیپلمات عرب میگوید که وجود اسد و دولت کنونی سوریه برای ایران در ایفای این نقش و تداوم آن، امری حیاتی است.
اسد طرح کوفی عنان را پذیرفته است. کارشناسان مسائل خاورمیانه میگویند که رژیم اسد مایل است برای دوام خود هم که شده، خونریزیهای جاری در سوریه را پایان دهد، اما مشکل آنجاست که اتحادیه عرب طرح کنونی و راهکارهای اسد را به دلیل فراگیرنبودن و در برنگرفتن خواست کلیه گروهها کارساز نمیدانند.
کوفی عنان، فرستاده ویژه سازمان ملل در امور سوریه سفری دو روزه به تهران کرده تا مسئولان ایرانی را به کمک در اجرای طرح پیشنهادی خود برای آتش بس در سوریه فرا بخواند.
طرح کوفی عنان شامل عقبنشینی نیروهای ارتش، انتقال تسلیحات سنگین دولتی از شهرها، توقف عملیات نظامی در مناطق مسکونی، آتش بس بین نیروهای موافق و مخالف دولت، آزادی زندانیان سیاسی و اقدامات امدادی به غیرنظامیان در مناطق درگیر سوریه است.
علیاکبر صالحی وزیر خارجه ایران در پاسخ به فراخوان عنان گفته که کشورش از تلاشهای میانجیگرانه وی استقبال میکند اما مشکل سوریه باید از درون حل شود و نیازی به تغییر ساختار سیاسی ندارد. وی در ادامه گفته است: « باید فرصت لازم به حکومت سوریه داده شود تا تغییرات بهطور طبیعی در داخل و تحت رهبری بشار اسد صورت گیرند.»
صالحی همچنین از عنان سپاسگزاری کرده که طرحی مشتمل بر سقوط حکومت سوریه ارائه نکرده است.
این در حالی است که سردار مسعود جزایری، معاون ستاد کل نیروهای مسلح ایران با اشارهای تلویحی به حضور آقای عنان در تهران، گفت که غرب تلاش میکند «با رایزنیهای سیاسی و اعزام فرستادههایی به سایر کشورها، ناکامیهای خود را از طریق سیاسی جبران سازد.»
"منافع استراتژیک" جمهوری اسلامی در سوریه
تحلیلگران مسائل منطقه معتقدند که مخالفت ایران با تغییر حاکمیت سوریه دلایل استراتژیک دارد. یک کارشناس سیاسی میگوید که سوریه قدیمیترین و نزدیکترین متحد ایران در دشمنی با اسراییل است و هر تحول ساختاری در سوریه میتواند این کشور را در ترویج ایدئولوژی و سیاست خارجی خود با خلاء روبرو سازد.
احمدینژاد از زمان روی کار آمدن خود همواره کوشیده با اتخاذ مواضع شدید ضد اسراییلی، نقشی محوری در خاورمیانه ایفا کند. او از جمله با افسانه خواندن واقعیت هولوکاست، خواسته ایران را تنها کشورمنطقه معرفی کند که ترسی از اسراییل و غرب ندارد. یک دیپلمات عرب میگوید که وجود اسد و دولت کنونی سوریه برای ایران در ایفای این نقش و تداوم آن، امری حیاتی است.
اسد طرح کوفی عنان را پذیرفته است. کارشناسان مسائل خاورمیانه میگویند که رژیم اسد مایل است برای دوام خود هم که شده، خونریزیهای جاری در سوریه را پایان دهد، اما مشکل آنجاست که اتحادیه عرب طرح کنونی و راهکارهای اسد را به دلیل فراگیرنبودن و در برنگرفتن خواست کلیه گروهها کارساز نمیدانند.