سایت ندای سبز آزادی: حسین راغفر، استاد دانشگاه و کارشناس اقتصادی در گفت و گویی با روزنامه اعتماد، با ابراز نگرانی شدید از وضعیت اقتصادی کشور گفت که به اعتقاد او، با ادامه شرایط فعلی تورم سالانه سه رقمی خواهد شد.
این کارشناس اقتصادی گفت: من از آمارهای رسمی درباره نرخ تورم به شدت ناامید هستم و این آمارها قابل قبول نیست. به نظر من در سال ۹۰ تورم بالای ۵۵ درصد بوده و تجربه سال گذشته با تورم نزدیک به ۵۰ درصدی سال ۷۴ قابل مقایسه نیست. این آماری که دولت و بانک مرکزی اعلام می کند، به بی اعتبار شدن نهادهای رسمی کشور می انجامد.
راغفر با بیان اینکه حضور خیل عظیم جوانان در سر کوچه ها و خیابان ها یا مشاغل کاذبی مانند توزیع موادغذایی و پیک موتوری که بازار کاذبی برای اشتغال کشور است، حاکی از افزایش نرخ بیکاری است گفت: در رابطه با تورم هم این گونه است. مردم به سفره خود توجه کرده و خریدهای هفته جاری را با هفته گذشته مقایسه می کنند، نه با سال گذشته و سال های گذشته. بنابراین هر هفته که برای خرید نیازهای اساسی به بازار می روند، با افزایش قیمت های قابل توجه هفتگی مواجه می شوند. گرانی ها در بازار مساله یی بسیار جدی است که به نظر در شرایط کنونی، تورم سالانه را سه رقمی خواهد کرد، چراکه وقتی تورم هفتگی به این صورت است، تجمیع تورم در سال بالاتر از دو رقم خواهد بود.
وی با بیان اینکه عمده ترین عامل تورم، مخارج و کسری بودجه دولت هاست و یکی از بخش هایی که برای کنترل تورم باید مورد توجه قرار گیرد، کاهش هزینه دولت هاست افزود: حتی آنچه از مطالعه لایحه بودجه سال ۹۱ می بینم و سیاست های غلط دیگر همچون پرداخت یارانه های نقدی، آثار بسیاری بر تورم، رفاه اجتماعی و ظرفیت های تولیدی می گذارد.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: در حال حاضر بنیادهای تولید در کشور به شدت آسیب دیده است و اقدام هایی همچون واردات ۲۴ میلیارد دلاری را باید تیر خلاصی به مغز تولید در کشور تلقی کرد که عوارض بلندمدت آن، بحران های عمیق و جدی در اقتصاد است.
وی افزود: مساله یی که امروز در اقتصاد مشاهده می کنیم، به سیاست های غلط اقتصادی همچون پرداخت یارانه های نقدی برمی گردد که آثار و تبعات آن بخش های مختلف را تخریب می کند.
وی تاکید کرد: اجرای فاز دوم هدفمند کردن یارانه ها و تصویب لایحه بودجه دولت، تورم را در کشور بالای ۶۵ درصد می برد: صرف نظر از اینکه ارقام بانک مرکزی و نهادهای رسمی چه می خواهد باشد، این ارقام را برای نرخ تورم شاهد خواهیم بود.
راغفر با انتقاد از لایحه بودجه گفت: لایحه بودجه منابع عظیمی را به جامعه تزریق می کند و بسیار انبساطی است. این لایحه هیچ نسبتی با تولید ندارد و هزینه های جاری دولت و نقدینگی در جامعه را به شدت افزایش می یابد. همه اینها باعث افزایش نرخ تورم می شود و در نهایت مارپیچ تورم شدت پیدا می کند.
این استاد دانشگاه افزود: دولت ارقام یارانه ها را در بودجه نیاورده و سه سناریو پیش بینی کرده که پایین ترین آن ۶۳ هزار میلیارد تومان، دومین سناریو ۷۳ هزار میلیارد تومان و سومین سناریو ۸۳ هزار میلیارد تومان تزریق نقدینگی به بازار است. این سناریوها کسری بودجه دولت را به شدت افزایش می دهد و از سوی دیگر، تورم بسیار لجام گسیخته یی را به جامعه تحمیل می کند.
از سوی دیگر، دولت ظ اهرا از ۴۳ هزار میلیارد تومانی که بابت فاز نخست یارانه ها پرداخته است، فقط توانسته ۲۷ هزار میلیارد تومان با افزایش قیمت حامل های انرژی جمع آوری کند. ضمن اینکه بودجه سال ۹۱ به طور رسمی رقم ۳۰ هزار میلیارد تومان کسری بودجه را رقم زده است که البته انتظار می رود به بالای ۸۰ هزار میلیارد تومان برسد.
همچنین دولت در مقابل ۲۷ هزار میلیارد تومانی که در سال ۹۰ جمع آوری کرده، افزایش قیمت حامل های انرژی برای سال جاری را ۱۳۷ هزار میلیارد تومان پیش بینی کرده است. در واقع ۲۷ هزار میلیارد تومانی که موجب این تورم بزرگ در جامعه شده است را تبدیل به ۱۳۷ هزار میلیارد تومان کرده است.
به گفته راغفر: یکی از نکات غم انگیز، آماری است که در چند سال اخیر دستکاری شده است. بیکاری در کشور ما حداقل دو برابر رقمی است که دولت اعلام می کند. بنابراین این ارقام نسبتی با واقعیت های رسمی ندارد.
وی خط فقر مطلق در تهران را یک و نیم میلیون تومان ارزیابی کرد و گفت: واقعیت این است که وقتی از نظر دولت اعلام خط فقر سرکارگذاری است، چه فرقی می کند خط فقر چه رقمی باشد! در کشور با توجه به تفاوت های فاحشی که در سطوح توسعه یافتگی مناطق مختلف وجود دارد، خط فقر هم متفاوت و تفاوت های آن چشمگیر است. در شهرهای بزرگ و کلانشهرها خط فقر بالاتر است، اما به نظر می رسد خط فقر مطلق در شهر تهران برای یک خانواده پنج نفره که سه جوان در سطوح مختلف تحصیلی داشته باشند، حداقل یک ونیم میلیون تومان است.
راغفر با بیان اینکه خط فقر ۴۰۰ هزار تومانی مورد ادعای دولت و برخی کارشناسان را قبول ندارد گفت: آیا می توان با ۴۰۰ هزار تومان به تنهایی در تهران زندگی کرد؟ یکسری از افرادی که دانشگاهی اند، بخشی از مساله فعلی اقتصاد هستند و مشکلات کشور را این گونه و اشتباه تعریف می کنند. شما اگر بخواهید خانه یی در اسلامشهر تهران اجاره کنید، باید ماهانه ۴۰۰ هزار تومان با ۱۲ تا ۱۵ میلیون تومان رهن پرداخت کنید. حالابگویید این ۴۰۰ هزار تومان بر چه اساسی اعلام می شود؟
وی طرح حذف یارانه ها را زیانبار توصیف کرد و گفت: یارانه ها حتی اگر قرار است پرداخت شود، باید به گروه های محدودی از جامعه اختصاص یابد. این منابع عظیم باید صرف سرمایه گذاری شود، فرصت های شغلی ایجاد کند و مردم با کار کردن نیازهای خود را تامین کنند. در نهایت تولید در کشور افزایش پیدا می کند و باعث افزایش درآمد می شود و فاصله بین عرضه و تقاضا و تورم کاهش می یابد و توسعه اقتصادی ایجاد می شود. اما به دلیل اینکه این نگاه وجود نداشته، پرداخت یارانه های نقدی تنها موجب از بین رفتن فرصت های سرمایه گذاری شده و به اخلاق کار در روستاها و شهرهای کوچک آسیب زده است. خیلی ها در خانه نشسته و منتظر هستند دولت سر ماه مبلغی را به حساب آنها واریز کند. این اتفاق فقط در روستاها افتاده، زیرا هزینه و مخارج آنها پایین است. اما در شهرهای بزرگ یارانه های نقدی هیچ کمکی به خانوار نکرده است. این مساله زیان اقتصاد ملی را به دنبال داشته است. این فرصت ها می توانست صرف سرمایه گذاری شود و آن سرمایه گذاری موجب ایجاد اشتغال و درآمدزایی شود. اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد.
این کارشناس اقتصادی گفت: من از آمارهای رسمی درباره نرخ تورم به شدت ناامید هستم و این آمارها قابل قبول نیست. به نظر من در سال ۹۰ تورم بالای ۵۵ درصد بوده و تجربه سال گذشته با تورم نزدیک به ۵۰ درصدی سال ۷۴ قابل مقایسه نیست. این آماری که دولت و بانک مرکزی اعلام می کند، به بی اعتبار شدن نهادهای رسمی کشور می انجامد.
راغفر با بیان اینکه حضور خیل عظیم جوانان در سر کوچه ها و خیابان ها یا مشاغل کاذبی مانند توزیع موادغذایی و پیک موتوری که بازار کاذبی برای اشتغال کشور است، حاکی از افزایش نرخ بیکاری است گفت: در رابطه با تورم هم این گونه است. مردم به سفره خود توجه کرده و خریدهای هفته جاری را با هفته گذشته مقایسه می کنند، نه با سال گذشته و سال های گذشته. بنابراین هر هفته که برای خرید نیازهای اساسی به بازار می روند، با افزایش قیمت های قابل توجه هفتگی مواجه می شوند. گرانی ها در بازار مساله یی بسیار جدی است که به نظر در شرایط کنونی، تورم سالانه را سه رقمی خواهد کرد، چراکه وقتی تورم هفتگی به این صورت است، تجمیع تورم در سال بالاتر از دو رقم خواهد بود.
وی با بیان اینکه عمده ترین عامل تورم، مخارج و کسری بودجه دولت هاست و یکی از بخش هایی که برای کنترل تورم باید مورد توجه قرار گیرد، کاهش هزینه دولت هاست افزود: حتی آنچه از مطالعه لایحه بودجه سال ۹۱ می بینم و سیاست های غلط دیگر همچون پرداخت یارانه های نقدی، آثار بسیاری بر تورم، رفاه اجتماعی و ظرفیت های تولیدی می گذارد.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: در حال حاضر بنیادهای تولید در کشور به شدت آسیب دیده است و اقدام هایی همچون واردات ۲۴ میلیارد دلاری را باید تیر خلاصی به مغز تولید در کشور تلقی کرد که عوارض بلندمدت آن، بحران های عمیق و جدی در اقتصاد است.
وی افزود: مساله یی که امروز در اقتصاد مشاهده می کنیم، به سیاست های غلط اقتصادی همچون پرداخت یارانه های نقدی برمی گردد که آثار و تبعات آن بخش های مختلف را تخریب می کند.
وی تاکید کرد: اجرای فاز دوم هدفمند کردن یارانه ها و تصویب لایحه بودجه دولت، تورم را در کشور بالای ۶۵ درصد می برد: صرف نظر از اینکه ارقام بانک مرکزی و نهادهای رسمی چه می خواهد باشد، این ارقام را برای نرخ تورم شاهد خواهیم بود.
راغفر با انتقاد از لایحه بودجه گفت: لایحه بودجه منابع عظیمی را به جامعه تزریق می کند و بسیار انبساطی است. این لایحه هیچ نسبتی با تولید ندارد و هزینه های جاری دولت و نقدینگی در جامعه را به شدت افزایش می یابد. همه اینها باعث افزایش نرخ تورم می شود و در نهایت مارپیچ تورم شدت پیدا می کند.
این استاد دانشگاه افزود: دولت ارقام یارانه ها را در بودجه نیاورده و سه سناریو پیش بینی کرده که پایین ترین آن ۶۳ هزار میلیارد تومان، دومین سناریو ۷۳ هزار میلیارد تومان و سومین سناریو ۸۳ هزار میلیارد تومان تزریق نقدینگی به بازار است. این سناریوها کسری بودجه دولت را به شدت افزایش می دهد و از سوی دیگر، تورم بسیار لجام گسیخته یی را به جامعه تحمیل می کند.
از سوی دیگر، دولت ظ اهرا از ۴۳ هزار میلیارد تومانی که بابت فاز نخست یارانه ها پرداخته است، فقط توانسته ۲۷ هزار میلیارد تومان با افزایش قیمت حامل های انرژی جمع آوری کند. ضمن اینکه بودجه سال ۹۱ به طور رسمی رقم ۳۰ هزار میلیارد تومان کسری بودجه را رقم زده است که البته انتظار می رود به بالای ۸۰ هزار میلیارد تومان برسد.
همچنین دولت در مقابل ۲۷ هزار میلیارد تومانی که در سال ۹۰ جمع آوری کرده، افزایش قیمت حامل های انرژی برای سال جاری را ۱۳۷ هزار میلیارد تومان پیش بینی کرده است. در واقع ۲۷ هزار میلیارد تومانی که موجب این تورم بزرگ در جامعه شده است را تبدیل به ۱۳۷ هزار میلیارد تومان کرده است.
به گفته راغفر: یکی از نکات غم انگیز، آماری است که در چند سال اخیر دستکاری شده است. بیکاری در کشور ما حداقل دو برابر رقمی است که دولت اعلام می کند. بنابراین این ارقام نسبتی با واقعیت های رسمی ندارد.
وی خط فقر مطلق در تهران را یک و نیم میلیون تومان ارزیابی کرد و گفت: واقعیت این است که وقتی از نظر دولت اعلام خط فقر سرکارگذاری است، چه فرقی می کند خط فقر چه رقمی باشد! در کشور با توجه به تفاوت های فاحشی که در سطوح توسعه یافتگی مناطق مختلف وجود دارد، خط فقر هم متفاوت و تفاوت های آن چشمگیر است. در شهرهای بزرگ و کلانشهرها خط فقر بالاتر است، اما به نظر می رسد خط فقر مطلق در شهر تهران برای یک خانواده پنج نفره که سه جوان در سطوح مختلف تحصیلی داشته باشند، حداقل یک ونیم میلیون تومان است.
راغفر با بیان اینکه خط فقر ۴۰۰ هزار تومانی مورد ادعای دولت و برخی کارشناسان را قبول ندارد گفت: آیا می توان با ۴۰۰ هزار تومان به تنهایی در تهران زندگی کرد؟ یکسری از افرادی که دانشگاهی اند، بخشی از مساله فعلی اقتصاد هستند و مشکلات کشور را این گونه و اشتباه تعریف می کنند. شما اگر بخواهید خانه یی در اسلامشهر تهران اجاره کنید، باید ماهانه ۴۰۰ هزار تومان با ۱۲ تا ۱۵ میلیون تومان رهن پرداخت کنید. حالابگویید این ۴۰۰ هزار تومان بر چه اساسی اعلام می شود؟
وی طرح حذف یارانه ها را زیانبار توصیف کرد و گفت: یارانه ها حتی اگر قرار است پرداخت شود، باید به گروه های محدودی از جامعه اختصاص یابد. این منابع عظیم باید صرف سرمایه گذاری شود، فرصت های شغلی ایجاد کند و مردم با کار کردن نیازهای خود را تامین کنند. در نهایت تولید در کشور افزایش پیدا می کند و باعث افزایش درآمد می شود و فاصله بین عرضه و تقاضا و تورم کاهش می یابد و توسعه اقتصادی ایجاد می شود. اما به دلیل اینکه این نگاه وجود نداشته، پرداخت یارانه های نقدی تنها موجب از بین رفتن فرصت های سرمایه گذاری شده و به اخلاق کار در روستاها و شهرهای کوچک آسیب زده است. خیلی ها در خانه نشسته و منتظر هستند دولت سر ماه مبلغی را به حساب آنها واریز کند. این اتفاق فقط در روستاها افتاده، زیرا هزینه و مخارج آنها پایین است. اما در شهرهای بزرگ یارانه های نقدی هیچ کمکی به خانوار نکرده است. این مساله زیان اقتصاد ملی را به دنبال داشته است. این فرصت ها می توانست صرف سرمایه گذاری شود و آن سرمایه گذاری موجب ایجاد اشتغال و درآمدزایی شود. اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد.
