منصور امان
بازی کثیف و توهین آمیزی که دولت دست نشانده آیت الله خامنه ای هفته هاست با میلیونها دریافت کننده یارانه نقدی آغاز کرده، ابعاد وقیحانه تری یافته است. ساعاتی پیش از پایان مُهلت اعلام عدم انصراف، پایوران حُکومت با دستکاری وبگاه اختصاص یافته برای این کار، در عمل شهروندان را به زور از لیست مُقرری بگیران حذف کردند.
دولت جمهوری اسلامی برای قلم گرفتن بر نام بیش از یک میلیون و ششصد هزار خانوار به روشهایی که کُلاهبرداران اینترنتی و تبهکاران سایبری استفاده می کنند، مُتوسل شد. از گُمراه ساختن مُراجعه کننده برای انتخاب گُزینه های غلط تا نصب لینکهایی به ناکُجا آباد و در نهایت از کار انداختن عمدی وبگاه، رد پای آثار خویشاوندی سرویس دولتی با متُد جیب بُرهای آن لاین را می توان مُشاهده کرد.
بی تردید روی آوردن رژیم ولایت فقیه از غارت خزانه ملی و حراج سرمایه های ملی به خالی کردن مُستقیم جیب مردُم، ارتباط نزدیکی با بُحران اقتصادی دارد که آقای خامنه ای و زیردستانش در چنبره آن گرفتار شده اند. به همان میزانی که طرفهای خارجی رژیم مُلاها، گلوی نفتی و مالی آن را بیشتر فشار می دهند، تلاش حُکومت برای کاهش فشار از طریق پنجه کشیدن به چهره جامعه و مردُم بیشتر می شود.
با این حال پُرسش این است که رژیم ولایت فقیه این فشار را برای جُبران کُدام کمبود و پُر کردن چه چاله ای بر مردُم وارد می آورد؟ اگر حُکومت نسبت به تاثیر تحریمهای خارجی بر زندگی و معاش شهروندان تشویش داشت، بنابراین خود به گونه فعال و حتی با توسُل به روشهای شیادانه به چپاول مُستقیم مردُم، دُزدی از سُفره آنها و وخیم ساختن شرایط زیست شان روی نمی آورد.
پاسُخ به سووال بالا می تواند روشن کند که چرا هیچیک از رهبران و پایوران حُکومت حاضر به توضیح در این باره نیست که درآمد ناشی از حذف یارانه ها کُجا و چگونه به مصرف می رسد و یا قصد دارند با منابع صرف جویی شده از حذف یک میلیون و ششصد هزار خانوار چکار کنند؟
