روزنامه بهار: هم‌زمان با روز جهانی کارگر، سازمان جهانی کار اعلام کرد آمار بیکاری در نقاط مختلف جهان به 200میلیون نفر رسیده است. با توجه به این آمار، کشورها نیاز به ایجاد 470میلیون فرصت شغلی جدید در فاصله سال‌های 2015 تا 2030 دارند.
در میان کشورهای جهان، قاره بحران‌زده اروپا از آماری نگران‌کننده برخوردار است؛ نرخ بیکاری در منطقه یورو به 12/1درصد رسیده است. سازمان جهانی کار در تازه‌ترین گزارش خود با اشاره به برگزاری جلسات بهاره بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول هشدار داد: چشم‌انداز خوبی از بازیابی مشاغل وجود ندارد و تلاش‌ها نتوانسته منجر به ایجاد اشتغال و کاهش فقر در سطح بین‌المللی شود. سیاست‌های فعلی برای مقابله با بحران جهانی شکست خورده و نتوانسته منجر به جلوگیری از افزایش بیکاری در اقتصادهای پیشرفته شود. همچنین باعث به تاخیر انداختن رشد در کشورهای نوظهور و در حال توسعه شده است. چشم‌انداز اشتغال در اروپا، ایالات متحده و ژاپن تیره و تار بوده و نرخ بیکاری جوانان در جنوب اروپا و شمال افریقا به صورت غم‌انگیزی بالاست. از سویی دستمزدهای واقعی عملا راکد است و به جز کشور چین، نابرابری درآمدها در بسیاری از کشورها گسترده‌تر است. سازمان بین‌المللی کار تخمین می‌زند که بیش از 200میلیون نفر بیکار در سراسر جهان وجود داشته باشد که 74میلیون نفر از آن‌ها جوان هستند. با توجه به رشد جمعیت افراد در سن کار، حدود 470میلیون شغل جدید بین سال‌های 2015 و 2030 مورد نیاز است. علاوه بر این، حدود 870میلیون نفر از زنان و مردان در سراسر جهان از درآمد کافی برخوردار نیستند. سیاست‌های پولی و مالی نتوانسته به اثربخشی مناسبی در اقتصادها منجر شود. برای پرداختن موثر به نگرانی‌ها درباره شغل و معیشت باید سیاست‌های بین‌المللی هماهنگی وجود داشته باشد. در برخی از کشورها ابتکاراتی از جمله افزایش سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها با تاکید بر گزینه‌های ایجاد اشتغال، تسهیل شرایط اعطای وام به شرکت‌های کوچک و متوسط، تقویت کف حمایت اجتماعی، بالا بردن حداقل دستمزد و افزایش فرصت‌های آموزشی به‌خصوص برای جوانان دنبال شده است.
در میان کشورهای جهان، قاره بحران‌زده اروپا از آماری نگران‌کننده برخوردار است؛ نرخ بیکاری در منطقه یورو به 12/1درصد رسیده است. سازمان جهانی کار در تازه‌ترین گزارش خود با اشاره به برگزاری جلسات بهاره بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول هشدار داد: چشم‌انداز خوبی از بازیابی مشاغل وجود ندارد و تلاش‌ها نتوانسته منجر به ایجاد اشتغال و کاهش فقر در سطح بین‌المللی شود. سیاست‌های فعلی برای مقابله با بحران جهانی شکست خورده و نتوانسته منجر به جلوگیری از افزایش بیکاری در اقتصادهای پیشرفته شود. همچنین باعث به تاخیر انداختن رشد در کشورهای نوظهور و در حال توسعه شده است. چشم‌انداز اشتغال در اروپا، ایالات متحده و ژاپن تیره و تار بوده و نرخ بیکاری جوانان در جنوب اروپا و شمال افریقا به صورت غم‌انگیزی بالاست. از سویی دستمزدهای واقعی عملا راکد است و به جز کشور چین، نابرابری درآمدها در بسیاری از کشورها گسترده‌تر است. سازمان بین‌المللی کار تخمین می‌زند که بیش از 200میلیون نفر بیکار در سراسر جهان وجود داشته باشد که 74میلیون نفر از آن‌ها جوان هستند. با توجه به رشد جمعیت افراد در سن کار، حدود 470میلیون شغل جدید بین سال‌های 2015 و 2030 مورد نیاز است. علاوه بر این، حدود 870میلیون نفر از زنان و مردان در سراسر جهان از درآمد کافی برخوردار نیستند. سیاست‌های پولی و مالی نتوانسته به اثربخشی مناسبی در اقتصادها منجر شود. برای پرداختن موثر به نگرانی‌ها درباره شغل و معیشت باید سیاست‌های بین‌المللی هماهنگی وجود داشته باشد. در برخی از کشورها ابتکاراتی از جمله افزایش سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها با تاکید بر گزینه‌های ایجاد اشتغال، تسهیل شرایط اعطای وام به شرکت‌های کوچک و متوسط، تقویت کف حمایت اجتماعی، بالا بردن حداقل دستمزد و افزایش فرصت‌های آموزشی به‌خصوص برای جوانان دنبال شده است.
