رودخانه نوردی دانش آموزان روستای “زُلیوا” دلفان (لرستان) برای حضور در کلاس درس! به بهانه روز دانش آموز

  دانش آموزان روستای زُلیوای دلفان به دلیل عدم وجود پل بر روی رودخانه این روستا برای حضور در کلاس درس مجبور هستند از عرض رودخانه موجود میان این روستا و روستای محل تحصیل روزی دو بار عبور کنند… برخی از اهالی این روستا در گفتگو با خبرنگارما با اشاره به ترک تحصیل دختران پس از پایان دوره ابتدایی خواستار پیگیری مسئولان شدند. چند وقت دیگر که فصل سرما شروع می شود و آب رودخانه افزایش می یابد     

به گزارش خبرنگار ما در شهرستان دلفان، روستای زلیوا شهرستان دلفان تنها دارای یک مدرسه تخریبی در مقطع ابتدایی است که در نتیجه دانش آموزان برای ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر باید به مدارس روستاهای اطراف بروند.

این امر و سختیهای حضور در مدارس روستاهای اطراف از جمله عبور از رودخانه این روستا موجب شده که برخی از دانش آموزان به ویژه دختران پس از پایان مقطع ابتدایی اقدام به ترک تحصیل کنند که این امر به هیچ عنوان پذیرفتنی نیست.

عبور دانش آموزان از رودخانه در فصل کم آبی

برخی از دانش آموزان روستای زلیوا که علاقمند به ادامه تحصیل و درس خواندن هستند همه سختیها را به جان می خرند و برای حضور در کلاس درس روزی دوباره اقدام به عبور از رودخانه می کنند.

این در حالی است که در فصول کم آبی رودخانه از جمله تابستان و اوایل پائیز شاید این کار تنها منجر به خیس شدن لباس دانش آموزان شود ولی به نظر می رسد در فصول پرآبی رودخانه این امر ممکن است خطرات دیگری برای دانش آموزان این روستا به همراه داشته باشد.

مردم روستا بارها از مسئولان خواسته اند یا در این روستا مدرسه راهنمایی ایجاد کنند و یا برای عبور از رودخانه اقدام به احداث یک دستگاه پل برای تردد دانش آموزان کنند.

برخی از اهالی این روستا در گفتگو با خبرنگار ما با اشاره به ترک تحصیل دختران پس از پایان دوره ابتدایی خواستار پیگیری مسئولان در این زمینه شدند.

آنها در این رابطه با طرح این سوال که “چند وقت دیگر که فصل سرما شروع می شود و آب رودخانه افزایش می یابد چه باید کنیم؟”عنوان کردند: با ادامه این روند بسیاری از کودکان روستایی از تحصیل بازخواهند ماند.

اعضای شورای اسلامی روستای زلیوا نیز در این رابطه در گفتگو با خبرنگار مادر شهرستان دلفان عنوان کردند: این وضعیت مدرسه رفتن دانش آموزان موجب شده که در برخی موارد به ویژه در مورد دختران روستا کلاس پنجم ابتدایی پایان تحصیل آنها شود.

آنها با طرح این موضوع که “دانشگاه فرزندان ما پایان کلاس پنجم شده است” ادامه دادند: یا مسئولان با در نظر گرفتن تمهیدات لازم در راستای راه اندازی مدرسه راهنمایی در این روستا قدم بردارند و یا برای عبور از رودخانه نسبت به احداث پل اقدام کنند.

یکی از اهالی روستا که شاهد گفتگوی خبرنگار ما است در این رابطه می گوید: سال گذشته پسرم را برای ادامه تحصیل به روستای ایرانشهر که فاصله زیادی با روستای خودمان دارد فرستادم که با توجه به هزینه های سنگین ایاب و ذهاب توان تامین این هزینه ها را نداشتم.

وی ادامه می دهد: در نهایت مجبور شدم پسرم را در مدرسه روستای نزدیکتر به زلیوا یعنی سرخانجوب برای ادامه تحصیل ثبت نام کنم که عبور هر روزه فرزندم از رودخانه نگرانم کرده است.

رئیس اداره آموزش و پرورش شهرستان دلفان در این زمینه به خبرنگار ما گفت: مشکل دانش آموزان بعد از حیاط مدرسه ارتباطی به این آموزش و پرورش ندارد.

بهمن نریمانی با اشاره به مشکلات دانش آموزان یاد شده خواستار توجه مسئولان اداره راه و ترابری و فرمانداری برای رفع این مشکل شد.

معاون راه و ترابری شهرستان دلفان نیز معتقد است که به علت عرض بالای رودخانه احداث پل بر روی این رودخانه مستلزم صرف هزینه فراوان است.

علی بهرامی در گفتگو با خبرنگار ما در شهرستان دلفان ادامه داد: مطابق برآوردهای اولیه اعتبار مورد نیاز برای احداث این پل بالغ بر 200 میلیون تومان است که ما توان احداث این پل را نداریم.

وی یادآور شد: راه اندازی مدرسه راهنمایی در این روستا هزینه کمتری نیاز دارد تا احداث پل.

به هر حال با توجه به مشکل دانش آموزان برای عبور از رودخانه به نظر می رسد احداث یک پل معمولی با صرف حداقل هزینه یکی از ضرورتهایی است که باید از سوی مسئولان مورد توجه قرار گیرد.

دو مستندساز، بە دنبال تلاش برای تهیە مستندی از زندگی فرزاد کمانگر ناپديد شدند

خبرگزاری هرانا - دو فعال فرهنگی در شهر کامیاران به نامهای قاسم ویسی و فرهاد فلاحی از یک هفتە پیش ناپدید شدەاند و از وضعیت آنان هیچ اطلاعی در دست نیست.

به گزارش رنسانس نیوز، قاسم ویسی بە همراه فرهاد فلاحی مدتی بود کە مشغول تهیە مستندی در مورد زندگی و فعالیتهای فرزاد کمانگر معلم اعدامی کرد در یکی از روستاههای کامیاران بودند.

قاسم ویسی علاوە بر فعالیت در حوزە ادبیات، در چند سال اخیر مشغول تهیە مستند و فیلم بودە و توانستە بود در این زمینە چند فیلم موفق بسازد.فیلم کوتاە این فیلم ساز بە نام "نیم" کە بە موضوع تبعیض جنسی پرداختە است در یک جشنوارە فیلم در کردستان عراق شرکت کردە بود. این فیلم ساز علاوە بر کارگردانی فیلم دیگری بە نام "سواری بە سوی غروب" سناریو نویس فیلم کوتاە دیگری بە نام "گرداب" نیز میباشد کە خود نیز در آن بە ایفای نقش پرداختە است. این فیلم چندین بار در شبکەهای ماهوارەای کردستان عراق بە نمایش درآمدە است. فرهاد فلاحی نیز دانشجوی رشتە سینما در دانشگاه کرج بودە و فیلمبرداری اکثر فیلمهای قاسم ویسی را بە عهدە داشتە است.

در خبر رسیدە بە رنسانس نیوز ضمن اشارە بە اینکە اخیرا این دو نفر برای تهیە فیلم مستند زندگی فرزاد کمانگر اقدام کردە بودند آمدە است: در دە روز اخیر آنان برای جمع آوری مستندات و دیدن اشخاص و شاگردان فرزاد بە یکی از روستاهای کامیاران مراجعە کردە بودند اما بە محض اطلاع از اینکە ماموران امنیتی بە قصد آنان پی بردەاند روستا را ترک کردە بودند. بە دنبال آن ماموران امنیتی بە قصد بازداشت این دو فعال فرهنگی در شهر کامیاران بە منزل آنها مراجعە میکنند اما آنان در منزل حضور نداشتەاند و از آن روز بە بعد کە حدود یک هفتە از آن میگزرد هیچ گونە اطلاعی از وضعیت و سرنوشت آنان در دست نیست.

رنسانس نیوز در تماسی کە با یکی از منابع خبری خود در شهر کامیاران داشت مطلع شد کە این دو نفر از دوستان صمیمی فرزاد کمانگر بودەاند و آنان توانستە بودند در تهیە مستندی در مورد این معلم اعدامی کرد با چند نفر نیز مصاحبە انجام دهند.

این منبع همچنین افزود کە ماموران امنیتی بە دنبال یورش بە منزل شخصی این دو فعال فرهنگی مقداری از وسایل کار آنان را با خود بردەاند.

لازم بە ذکر است کە پیش تر و در مردادماه سال گذشته نیز سما بهمني فعال حقوق بشر و اهل بندر عباس نیز بە دلیل تلاش برای تهیە مستندی از زندگی فرزاد کمانگر بازداشت و توسط دادگاه انقلاب شهر سنندج بە 3 سال حبس تعلیقی و ممنوعیت از "تردد در مناطق کردنشین" محکوم شدە بود.

پیام آیت الله بروجردی پیرامون توطئه علیه جان زندانیان سیاسی

آیت الله بروجردی طی پیامی که امروز در اختیار "فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" قرار گرفت، هشدار داده است:
"اکنون که گردانندگان حكومت ولايت فقيه اعتبار داخلی و بين المللي خود را بطور کامل از دست داده، توطئه هايي را طرح ريزي نموده اند تا زندانیان سیاسی را به هر طریق ممکن از بین ببرند. به این دلیل، ناظران بین المللی و حتی بازرسان داخلی اجازه بازدید از زندانها را ندارند که این امر،  افزایش تهدیدها و سوء قصد علیه جان مخالفین زندانی را به دنبال داشته است".
این دگراندیش زندانی به اخبار نگران کننده پیرامون وضعیت ناگوار زندانیان عقیدتی سیاسی از جمله: نسرین ستوده، بهاره هدایت،شبنم مددزاده، حشمت الله طبرزدی، عیسی سحرخیز، عبدالله مومنی، منصور اسانلو،  احمد زید آبادی، ارژنگ داودی، محمد اولیائی فر، محمد صدیق کبودوند، مجید توکلی، احمدی امویی، بهروز جاوید تهرانی، مصطفی تاج زاده، ابوالفضل عابدینی، کیوان صمیمی، محمد علي صارمي و .... اشاره کرده و می گوید:
"از تمامی انسانهای آزاده و نهادهای مدافع حقوق بشر درخواست می کنم واکنش سریع تر و گسترده تری نسبت به وضعیت اسفناک زندانیانی که زیر انبوهی از شکنجه های جسمی و روحی، حاضر به معامله با رژیم مستبد ولایت فقیه نشده اند، از خود نشان دهند."
در پایان پیام آمده است:
"اینجانب از داخل زندان مخوف اوین، به همراه خيل كثير ایرانیان تحت ستم که مخالف دین سیاسی بوده و خواهان برقراری روابط صلح آمیز با جهانیان می باشند، از اقدامات جدید پرزیدنت باراک اوباما، خانم هیلاری کلینتون، سناتور جان مک کین و برخی از سران اروپائی برای پیگیری نقض گسترده حقوق بشر در ایران، قدردانی کرده و به این وسیله از تمامی رهبران کشورهای قدرتمند جهان می خواهیم که حمایت از آزادی و حقوق بشر را در صدر اولویت های بین المللی خود قرار دهند و این موضوعات حیاتی را بدون در نظر گرفتن منافع و معادلات سیاسی دنبال نمایند.

آیت الله کاظمینی بروجردی
10 آبان 1389
گزارش فوق را به سازمانهای زیر ارسال گردید:
دبیر کل سازمان ملل
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
گزارشگر شکنجه سازمان ملل متحد سازمان ملل

روزنامه های مردمی به جنگ حكومت سانسور آمده اند

روزنامه هاي مردمي
روزنامه های مردمی به جنگ حكومت آخوندي آمده اند .فیلترینگ شدید وسانسورگسترده توسط حكومت ديكتاتوري موجب شده است تا در تازه ترین اقدام مردم به طور خودجوش به چاپ شب نامه هایی با ویژگی روزنامه بپردازند.چاپ گسترده روزنامه های مردمی در سطح پایتخت از چند ماه پیش شروع شده است.اما پخش گسترده این نوع روزنامه ها که شباهت زیادی به شب نامه دارند در آستانه ی سیزدهم آبان ماه گسترش یافته است.در این روزنامه ها که معمولا به صورت پشت رو ودر یک برگ منتشر می شوند شناسنامه نشریه به طور کامل درج می شود.به گزارش خبرنگار آژانس ايران خبــــــــــــرنشریات مردم نهاد در مترو،بی آرتی،تاکسی وسطح معابر عمومی بین مردم پخش می شوند.در این روزنامه ها اخبار،گزارش ها ومطالبی با هدف روشنگری وردوبدل کردن اطلاعات وبا لابردن سطح اگاهی عمومی نسبت به فجایع حکومت آخوندي ودولت کودتایی درج می شود.مردم نیز معمولا پس از خواندن این روزنامه ها آنها را روی صندلی های مترو ،اتوبوس ویا روی نیمکت های پارک ها جا می گذراند تا افراد دیگر هم از آنها استفاده کنند.به نظر می رسد چاپ روزنامه های مردمی به این شیوه در برابرسیاست سانسور حكومت آخوندي بسیارمفید وموثر باشد.زیرا در اثر فعالیت این نشریه هامردم درجریان اتفاقات روز قرار می گیرند.به نظر میرسد به دلیل همه گیر بودن وگستردگی این نوع روزنامه ها دولت کودتایی ودستگاه سرکوب گر وابسته به ان هنوز نتوانسته است عوامل چنین نشریه هایی را پیدا کند.

زندانی سیاسی به چهار سال و سه ماه زندان محکوم شد

یک شهروند اهل بانه به نام علی قادری از سوی دادگاه انقلاب اسلامی به زندان محکوم شد.به گزارش خبرنگار آژانس خبری موکریان در سقز ، علی قادری که حدود دو ماه پیش از طرف نیروهای امنیتی در بانه دستگیر شده بود در دو پرونده جداگانه از سوی دادگاه انقلاب سقز به اتهام همکاری با احزاب مخالف به چهار سال حبس و از طرف دادگاه عمومی به اتهام عبور غیرقانونی از مرز به سه ماه زندان محکوم شد.

گفتنی است نامبرده هم اکنون در زندان مرکزی سقز دوران محکومیت خود را سپری می نماید. همچنین در خبری دیگر از سقز، روز گذشته دلیر روزگرد که چندی پیش بازداشت شده بود در دادگاه انقلاب سقز محاکمه شد.

ورود همسر موسوی به دانشگاه تهران ممنوع شد

روزنامه حکومتی ایران: دانشگاه تهران سرانجام به خواست دانشجویان (بسیجیها) این دانشگاه پاسخ مثبت داده و به تازگي از ورود همسر یکی از سران ضدانقلاب به این دانشگاه جلوگیری کرده است. این خانم که مدیریت گروه مطالعات عالی هنر دانشگاه تهران را برعهده داشته است، با وجود اقدامات توهین‌آمیز خود علیه مسئولان جمهوری اسلامی، تاکنون از سمت خود برکنار نشده بود که با اعتراض دانشجویان این دانشگاه، بالاخره به دانشگاه تهران ممنوع‌الورود شد.

البته تاکنون خبری مبنی بر قطع حقوق وی به عنوان عضو هیأت علمی دانشگاه تهران منتشر نشده است و به نظر می‌رسد او کماکان از دولتی که آن را نامشروع می‌داند، حقوق میلیونی دریافت می‌کند.

برزیلیها یک زن را به عنوان رئیس جمهور خود برگزیدند

رادیو آلمان: در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری در برزیل نامزد حزب کارگر این کشور به پیروزی دست یافت: دیلما روسف رقیب خود ژوزه سرا را شکست داد. خانم روسف به شهروندان برزیلی قول داده است، خط سیاسی لولا دا سیلوا را ادامه دهد.

از ژانویه ۲۰۱۱ یک زن بر بزرگترین کشور آمریکای لاتین حکومت خواهد کرد: جانشین لوییس ایناسیو لولا داسیلوا شخص مورد اعتماد او، دیلما روسف، خواهد بود.

طبق شمارش رسمی آرا، دیلما روسف در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری برزیل در روز یکشنبه (۳۱ اکتبر / ۹ آبان) ۵۵ درصد آرا را از آن خود ساخت، در حالی که ژوزه سرا، نامزد انتخاباتی سوسیال دمکرات‌ها، حدود ۴۵ درصد آرا را به دست آورد.

در مجموع ۱۳۶ میلیون برزیلی واجد شرایط شرکت در انتخابات بودند. در برزیل شهروندانی که در فاصله سنی ۱۸ و ۷۰ سال هستند، موظف به شرکت در انتخابات هستند. شرکت شهروندان باسواد بین ۱۶ تا ۱۸ سال و بالای ۷۰ سال در انتخابات اختیاری است.

دیلما روسف ۶۲ ساله نامزد انتخاباتی مورد علاقه لولا دا سیلوا بود که خود با توجه به هشت سال ریاست جمهوری اجازه نداشت باز هم در انتخابات شرکت کند. لولا دا اسیلوا که پیش از ریاست جمهوری از فعالان اتحادیه کارگری برزیل بود، در سال ۲۰۰۳ دیلما روسف را به عنوان وزیر انرژی کابینه خود برگزید، در سال ۲۰۰۵ او را به ریاست کابینه منصوب کرد و سپس زمینه را برای آنکه روسف جانشین او شود فراهم آورد.

  روسف پیش از آنکه نامزد تصدی پست ریاست جمهوری شود، برای بخش بزرگی از مردم برزیل ناشناخته بود. هم او و هم رقیب اصلی انتخاباتی‌اش به عنوان تکنوکرات شهرت دارند و محبوبیتی را که لولا دا سیلوا از آن در میان حدود ۸۰ درصد مردم برزیل برخوردار است ندارند.

روسف حین مبارزات انتخاباتی به شهروندان برزیلی قول داد، خط سیاسی رئیس جمهور محبوب آنان، لولا دا سیلوا، را ادامه دهد که در زمان ریاست جمهوری‌‌اش برزیل به یکی از ۸ قدرت اقتصادی جهان تبدیل شد. دوره ریاست جمهوری لولا دا سیلوا اول ژانویه ۲۰۱۱ به پایان می‌رسد.

روسف در جوانی در گروه‌های چریکی که علیه دیکتاتوری نظامی مبارزه می‌کردند (۱۹۶۴ تا ۱۹۸۵) فعال بود. او حدود سه سال از عمرش را در زندان گذراند و در زندان متحمل شکنجه‌های جسمی و روحی شد. او پس از پایان دیکتاتوری در برزیل در تأسیس حزب جدید کارگر در برزیل شرکت داشت.

در نخستین دور انتخابات ریاست جمهوری برزیل در ماه گذشته روسف حدود ۴۷ درصد آرا را به دست آورد. رقیب اصلی او، ژوزه سرا، به ۳۳ درصد آرا دست یافت. دستیابی روسف به اکثریت مطلق آرا، شکست نامزد ریاست جمهوری حزب سبزهای برزیل، مارینا سیلوا، را قطعی کرد. مارینا سیلوا به طور غیرمترقبه به ۱۹ درصد آرا دست یافت.