۱۳۹۳ فروردین ۱۹, سه‌شنبه

واکنش هراس آلود رژیم به موضع دولت انگلیس

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی " مطالبه " سخنگوی دولت انگلیس در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا جمهوری اسلامی ایران را به دخالت در امور داخلی کشورهای همسایه متهم کرد.

خانم "رزماری دیویس" با بیان این که دولت انگلیس می داند برنامه هسته ای ایران همانگونه که دولت این کشور می گوید دارای اهداف صلح آمیز نیست، گفت: می دانیم که برنامه هسته ای ایران دارای اهدافی فراتر از اهداف مسالمت آمیز است.

رزماری همچنبن مدعی شد:

به دلیل دخالت های تهران در امور داخلی کشورهای همسایه و به ویژه در حال حاضر در  سوریه، نقش ایران در منطقه، نقش منفی است و این موضوع برای کابینه انگلیس، نگران کننده است.

وی با بیان این که اختلافات میان انگلیس و ایران تنها محدود به برنامه هسته ای تهران نمی شود، ابراز داشت: این موضوع در راس اولویت های ما قرار دارد اما نقش ایران و حزب الله لبنان در سوریه بسیار نگران کننده است.

رزماری در حالی ایران را متهم به دخالت در امور داخلی کشورهای همسایه می کند که هنوز جوهر قطعنامه سخیف پارلمان اتحادیه اروپا علیه جمهوری اسلامی و بی احترامی آنان به مردم ایران خشک نشده است.

بهتر بود خانم سخنگو پیش از هرگونه اتهام زنی به جمهوری اسلامی نگاهی بر رفتار و کردار مداخله جویانه انگلیس و همپیمانانش در امور داخلی ایران می کرد تا بلکه با مراجعه به وجدان آگاه خود! از بیان چنین اظهارنظرهای غیردیپلماتیک خودداری کند.

شایسته بود خانم رزماری به این سئوال نیز پاسخ می داد که  چگونه اروپایی ها به خود اجازه می دهند در امور داخلی کشور اسلامی و پهناور ایران دخالت کرده و با بی شرمی تمام انتخاباتی که بیش از 70 درصد مردم در آن مشارکت کردند را زیرسئوال ببرند.

جالب این که خانم سخنگو تاکنون یا نتوانست و یا نخواست که انزجار مردم ایران و منطقه خاورمیانه را از مداخله های آمریکا، انگلیس و دیگر همپیمانان غربی آنان در امور داخلی این کشورها درک کند.

رزماری در حالی ایران را متهم به نقش منفی در منطقه می کند که نقش دولت متبوع وی در منطقه خاورمیانه به دلیل حمایت از تروریست های تکفیری در سوریه و راه اندازی جنگ و خونریزی در عراق و افغانستان و فلسطین اشغالی و سایر کشورها موجب انزجار و تنفر مردم منطقه از آنان شده است.

به نظر می رسد اظهارات خانم سخنگو نیز همچون بسیاری از اظهارنظرها و قطعنامه های غربی ها علیه جمهوری اسلامی نوعی فرار به جلو و برای پاک کردن صورت مسئله بوده و به نوعی جبران شکست های متعدد سیاسی و غیرسیاسی آنان در موضوع سوریه و سایر مباحث باشد.