ادامه تحصيل، فرار از بيكاري، عدم اميدواري به اصلاح مشكلات داخل كشور، نا اميدي از بهبود وضعيت اقتصادي و رسيدن به آزادي تنها بخشي از دلايل هموطنان ما براي ساعت ها انتظار كشيدن به قصد ورود به داخل سفارت هاي انگليس، آلمان و فرانسه در تهران است.
مردمي كه با دردست داشتن پاسپورت و ديگر مدارك خود به اميد صدور ويزا از طرف دولت هاي اروپايي نه تنها ساعت ها پشت درب سفارتخانه ها انتظار مي كشند بلكه شب ها ي زيادي را در كنار ديوارهاي آن به صبح مي رسانند تا شايد با شروع ساعت كار سفارتخانه پرونده خود را زودتر براي صدور ويزا ارائه دهند.
"حامد" فارغ التحصيل مكانيك از دانشگاه صنعتي شريف است كه پايين تر از چهارراه اسلامبول پشت درب سفارت آلمان انتظار مي كشد تا نوبت ورودش به داخل سفارت فرا برسد و مدارك خود را به بخش ويزا تحويل دهد. به گفته خودش اضطرابي كه درحال حاضر دارد از امتحان كنكور بيشتر است.
حامد مي گويد: وقتي در كنكور و آنهم دردانشگاه شريف قبول شدم فكر مي كردم تمام مشكلات من بعد از فارغ التحصيلي تمام مي شود و حتي براي پيدا كردن كار نيز مشكلي ندارم. با اين اميد ساعتها مطالعه مي كردم و در طول اين چهارسال چندين مقاله علمي و فني را ارائه دادم تا سطح معلومات خود را در بالاترين رده نگه دارم و بتوانم در شغل آينده ام استفاده كنم. اما دريغ! 2سال است از پايان تحصيلاتم مي گذرد، خدمت سربازي را هم تمام كردم اما تنها چيزي كه پيدا نكردم كار است. آنهايي را هم كه مراجعه كردم و جواب مثبت دادم حتي نيمي از پايه حقوق مصوب دولت را هم نمي پردازند.يعني حدود 170هزار تومان! از او پرسيدم آيا ازدواج كرده است؟ با خنده جواب داد: "ازدواج؟ من خرج خود را نمي توانم تامين كنم چه برسدبه دختر بيچاره كه قبول مي كند با من زندگي كند."
حامد تمام تلاش خود را كرده و موفق به اخذ پذيرش از يكي از دانشگاه هاي آلمان شده و مراحل رفتن از كشور را دنبال مي كند.
ساعت 8 صبح همان روز يك زوج جوان را ديدم. از زماني كه سفارت به آنها داده بود نيم ساعتي گذشته و دير رسيده بودند. با التماس از افسر مستقردر جلوي درب خواهش مي كردند كه اجازه دهد تا آنها وارد شوند و علت دير رسيدن خود را با نگراني بارها توضيح مي دادند كه خوشبختانه تلاش آنها موفق بود و به داخل رفتند.
سفارت بريتانيا در شمال سفارت آلمان در خيابان جمهوري واقع شده است. آنجا هم وضع به همين ترتيب است. صفي كه براي ورود به داخل تشكيل شده به مراتب طولاني تر از صفي بود كه در مقابل سفارت آلمان ايجاد شده بود. گويا شعار مسئولين كشور مبني بر كم كردن ارتباط با انگليس در تصميم مردم براي سفر به اين كشور چندان موثر نبوده و ايرانيان حقيقتي غيراز آنچه كه درشعار رسانه هاي حكومتي تكرارمي شود مي دانند.
"سعيد" يكي از افرادي بود كه در انتهاي صف انتظار نوبتش را مي كشيد. او با پرداخت مبلغ 12 ميليون تومان توانسته بود بعد از 3سال ويزاي انگلستان را دريافت كند. اضطراب در چهره اش كمتر بود و خونسرد رفت و آمدها را نظاره گر بود و روزنامه دنياي اقتصاد را مطالعه مي كرد و سرتكان مي داد. سعيد مي گفت: نزديك به 4 كشور اروپايي را گشتم، تركيه، مالزي، تايلند و چين رفتم كشور به ....ايران نديدم.
به صف طولاني اشاره كرد و گفت:"ملت بيچاره ببينيد چطور اسير شده اند!" سعيد 10 سال در بازار تهران توليدي كيف و كفش داشت و مدعي بود با روي كار آمدن احمدي نژاد و ورود كالا از چين در شرف ورشكستگي بوده و ترجيح داده تا كار توليد كيف و كفش را رها كند و براي زندگي كشوري به غيراز ايران را انتخاب نمايد.
۱۳۸۹ تیر ۶, یکشنبه
صف های طویل در جلوی سفارتهای اروپايی در تهران
مذاکرات پادشاه عربستان و اوباما در باره رژیم تهران
رادیو فرانسه: پادشاه عربستان در ملاقات با رئیس جمهوری آمریکا، باراک اوباما، که سه شنبه پس فردا انجام خواهد شد نگرانی های خود را در مورد مجازات های بین المللی علیه ایران و بن بست روند صلح خاورمیانه و همچنین جنگ در افغانستان با وی در میان خواهد گذاشت.
منابع نزدیک به صنایع نظامی گفته اند که به مناسبت این ملاقات انعقاد قراردادهای نظامی به منظور تقویت توان دفاعی عربستان در مقابل تهدید ایران تسهیل خواهد شد. عربستان مایل است 72 فروند هواپیمای شکاری از نوع پیشرفتۀ اف – 15 از آمریکا خریداری کند.
به گفتۀ تحلیلگران باراک اوباما از پادشاه عربستان خواهد خواست که در مورد صلح خاورمیانه قدری شکیبا باشد و در مبارزه علیه طالبان در افغانستان و پاکستان به واشنگتن یاری رساند. همین منابع تصریح می کنند که میان دو کشور عربستان و آمریکا اختلافات مهم راهبردی نیست و همکاری های نزدیکی میان دو کشور در مبارزه با القاعده وجود دارد.
منابع عربی می گویند که عربستان و دیگر کشورهای عربی منطقه از ناتوانی رئیس جمهوری آمریکا برای ترغیب روند صلح خاورمیانه سخت سرخورده اند.
در مورد ایران، عربستان سعودی معتقد است که مجازات های اقتصادی علیه جمهوری اسلامی بی اثر است.
به گفتۀ ناظران بین المللی، عربستان و دیگر کشورهای عربی مایلند که در خصوص ایران نظر آنان نیز تأمین شود، هر چند این کشورها نظر روشنی در مورد نحوۀ جلوگیری از برنامه های اتمی ایران ندارند.
۱۳۸۹ تیر ۵, شنبه
امروز، روز جهانی پشتیبانی از قربانیان شکنجه است
در تاریخ 26 ژوئن 1987 توافقنامه‌ی منع و تقبیح جهانی شکنجه به تصویب رسید. این سند گامی ضروری برای بهبود وضعیت حق بشر در جهان بود و شکنجه و دیگر مجازات‌ها و رفتارهای ظالمانه‌ی ضدبشری و تحقیرآمیز را در سراسر جهان آشکارا منع می‌کرد.
برای تجدید خاطره با این روز تاریخی، اجلاس عمومی سازمان ملل در سال 1997 تصمیم گرفت که روز 26 ژوئن، روز جهانی پشتیبانی از قربانیان شکنجه اعلام شود.
«عملی جنایتکارانه»
روز جمعه 25 ژوئن، بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل به مناسبت این روز در نیویورک اعلام کرد که «شکنجه عملی جنایتکارانه و ممنوعیت آن اساسی و واضح است». وی خاطر نشان ساخت که به‌رغم تقبیح جهانی شکنجه، چنین عملی هنوز در بسیاری از کشورهای جهان رواج دارد و بخشی از نظام قضایی است.
بیشتر قربانیان شکنجه، همه‌ی عمر از پیامدهای آن رنج می‌برند. در نتیجه‌ی شکنجه، نه تنها جسم آدمی بلکه روح او نیز عمیقا آسیب می‌بیند و منزلت او زیرپا گذاشته می‌شود. برای پیکار همه‌جانبه علیه شکنجه، باید افکار عمومی را در سراسر جهان بیدار و آگاه کرد.
حدود پنجاه کشور و از جمله جمهوری اسلامی ایران هنوز کنوانسیون منع شکنجه‌ی سازمان ملل را امضا نکرده‌اند. بان کی‌مون از این کشورها خواست هر چه زودتر به این توافقنامه بپیوندند و درهای زندان‌های خود را به روی ناظران سازمان ملل متحد بگشایند.
ایران یکی از کانون‌های شکنجه
به گفته‌ی سازمان عفو بین‌الملل، هم‌اکنون در 111 کشور جهان شکنجه اعمال می‌شود. ایران در این زمینه، در کانون توجه جهانیان قرار دارد. عفو بین‌الملل اعلام کرده است که در ایران، بازداشت‌های خودسرانه، شکنجه و اعمال فشار برای گرفتن «اعتراف» بشدت رواج دارد. همین سازمان تصریح می‌کند که هم اکنون در ترکیه ایرانیان زیادی در بلاتکلیفی بسر می‌برند که از بیم پیگرد و شکنجه به آن کشور گریخته‌اند.
سازمان‌های بین‌المللی حقوق‌بشری در جهان، بارها از دولت جمهوری اسلامی ایران به دلیل آزار و شکنجه‌ی زندانیان انتقاد کرده‌اند. بویژه بسیاری از زندانیان سیاسی و عقیدتی پس از آزادی گزارش داده‌اند که در زندان‌های جمهوری اسلامی، تحت شدیدترین شکنجههای جسمی و روحی قرار گرفته‌اند. به گفته‌ی سازمان‌های حقوق‌بشری، ضرب و شتم، شلاق زدن و تجاوز جنسی، از رایج‌ترین روش‌های شکنجه در جمهوری اسلامی ایران است.
زنان از قربانیان اصلی شکنجه
به مناسبت 26 ژوئن در بسیاری از شهرهای آلمان، تظاهراتی برای همبستگی با قربانیان شکنجه در جهان برگزار شد. این گردهمایی‌ها به ابتکار سازمان‌های حقوق بشری و از جمله «سازمان عفو بین‌الملل» برگزار شد.
در اروپای غربی هزاران انسان زندگی می‌کنند که از کشورهای خود گریخته‌اند، زیرا در آنجا تحت پیگرد یا قربانی شکنجه بوده‌اند. بخشی از این پناهجویان ایرانی هستند. در آلمان 25 مرکز درمانی برای قربانیان شکنجه دایر شده است. در این مراکز به قربانیان می‌آموزند که چگونه می‌توانند زخم‌های جسمی و روحی ناشی از شکنجه را التیام بخشند و به یک زندگی عادی بازگردند.
زنان از قربانیان اصلی شکنجه در سراسر جهان هستند. آنان به شیوه‌های گوناگون قربانی شکنجه می‌شوند. خشونت‌های ویژه‌ی جنسیتی، از ضرب و شتم خانگی گرفته تا انواع اقدامات سرکوبگرانه‌ی دولتی علیه زنان اعمال می‌شود، بدون اینکه این‌گونه اقدامات بطور رسمی و قانونی مصداق شکنجه به شمار آید.
بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل در فوریه‌ی سال 2008 کارزاری به راه انداخت که مشخصا علیه خشونت و شکنجههای ویژه‌ی جنسیتی بود. امروزه مفهوم شکنجه، شامل خشونت‌های ویژه‌ی جنسیتی نیز می‌شود.
درود برحامیان مقاومت ومبارزان راه آزادی مردم ایران
جاری شدن رود بزرگ مقاومت در شهر تاورنی فرانسه، خروش یک خلق بپا خاسته ،همبستگی با اشرف،قیام تا پیروزی با مریم رجوی ،آفتاب مقاومت را چنان فروزان ساخت که امروز جهان با حمایت
۱۳۸۹ تیر ۴, جمعه
تصویب تحريم‌های جدید علیه ايران در سنای آمریکا
اين طرح در مجلس نمايندگان هم در حال بررسی است که در صورت تصويب در مجلس نمايندگان هم، برای تبديل آن به قانون بايد به امضای رييس جمهوری آمريکا هم برسد.
اين طرح، سرمایه‌گذاری در حوزه نفت و گاز، صادرات بنزين و فرآورده های نفتی به ایران و شرکت های مرتبط با سپاه پاسداران را هدف گرفته و شرکت ها و موسساتی که بر خلاف آن عمل کنند، با قطع رابطه با بازار آمريکا مواجه خواهند شد.
طرح سنا و مجلس نمايندگان آمريکا تلاش دارد هزينه ها در صنايع انرژی ايران را بالا ببرد و فشارها بر جمهوری اسلامی ایران برای تعقيب برنامه اتمی را افزايش دهد.
مجلس نمايندگان آمريکا پيشتر طرح خود را در ماه اکتبر، حدود هشت ماه پيش تصويب کرده بود و مجلس سنا هم اين طرح مشابهی را در ماه ژانويه امسال، حدود پنج ماه پيش به تصويب رساند؛ این دو طرح سرانجام از سوی یک کمیته مشترک از سنا و مجلس نمایندگان به صورت طرح واحدی درآمده است؛ اکنون که طرح تلفیقی این دو نهاد قانونگذاری، در سنای آمریکا به تصویب رسیده، مجلس نمایندگان نیز باید آن را از تصویب بگذارند.
پس از دو هفته که شورای امنيت سازمان ملل دور چهارم قطعنامه تحريم های ايران را به تصويب رساند، وزارت خزانه داری آمريکا اعمال تحريم های سازمان ملل را اجرا کرده و فهرستی از شرکت های مرتبط با صنايع بيمه، کشتيرانی و سپاه پاسداران تهيه کرده و در فهرست سياه قرار داد.
سناتور کريستوفر داد و هوارد برمن ازمجلس نمايندگان درباره اين طرح گفتند:«اول بايد جلوی فعاليت هسته ای نامشروع ايران را بگيريم و اين طرح به دولت آمريکا اين ابزار را می دهد که با قدرت و قاطع حرکت ايران را عوض کند.»
کاخ سفيد هم از اين طرح حمايت کرده و گفت که اين استراتژی چند جانبه، کمکی است برای فشار آوردن و انزوای ايران.»
طرح ياد شده دامنه مقررات تحريمی و تنبيه قانون تحريم های ايران مصوب سال ۱۹۹۶ را افزايش داده و فشارها بر شرکت های مرتبط با صنايع انرژی ايران را بيشتر می کند. آن هم در حالی که ايران برای سرمايه گذاری و نيز تهيه سوخت نياز به همکاری شرکت های خارجی دارد.
اين طرح همچنين بانک هايی که ارتباط مالی با موسسات مالی مرتبط با سپاه پاسداران و برنامه هسته ای جمهوری اسلامی دارند را از هرگونه ادامه همکاری ممنوع می کند.
طرح مزبور شرکت های خارجی که هرگونه فناوری سانسور، فيلترينگ و مقابله با جريان آزاد اطلاعات را به جمهوری اسلامی داده باشند را از ارتباط و قرارداد و خريد از بازار آمريکا ممنوع می کند.
همچنين چارچوبی قانونی به ايالت های آمريکا و دولت های محلی داده می شود تا هرگونه شريک تجاری و سرمايه گذار در صنايع انرژی ايران را مورد تعقيب قانونی قرار دهند.
دولت جمهوری اسلامی قطعنامه اخير شورای امنيت را بی ارزش و بی تاثير خوانده و می گويد به فعاليت های اتمی ادامه می دهد. غرب به فعاليت های هسته ای جمهوری اسلامی مظنون است و آن را تلاشی برای دستيابی به بمب اتمی می داند. تهران می گويد فعاليت های اتمی را برای توليد برق دنبال می کند.
پروانه اسانلو: کسی صدای ما را نمی شنود
خانم اسانلو که از فشارهای نهادهای امنیتی به خانواده ی اسانلو به ستوه آمده است می گوید کسی صدای ما را نمی شنود که به دادمان برسد.
پروانه اسانلو از تهدیدهای گاه و بیگاه عروس خانواده شان می گوید و اینکه آن ها باید متعهد شوند تا منصور اسانلو در صورت آزادی منفعل باشد...
متن این گفتگو را در زیر می خوانید:
هرانا : خانم اسانلو، خبری که مبنی بر حمله به عروس خانواده ی شما منتشر شده است، صحت دارد؟
متاسفانه بله.
هرانا : آیا چنین برخوردهایی موارد مشابه نیز در گذشته داشته است؟
عروس من تا به حال تنها یکبار آقای اسانلو را آن هم در شب نامزدی اش دیده است اما از روزی که با ما وصلت کرده است جدا از مزاحمت های تلفنی بسیار و تهدیدهای گاه و بی گاه وی، چندین ماه پیش یکبار حتی به روی وی در خیابان "کلت" کشیدند!!
ما در این رابطه به دادگاه شکایت کردیم اما خب رسیدگی ای به این موضوع نشد.
هرانا : جزئیات این حادثه را به طور دقیق برای ما شرح می دهید؟
بله، عروس من مهندس است و شاغل. به دلیل مزاحمت هایی که برای وی ایجاد می شود وی همیشه یا به وسیله ی آژانس مجبور به تردد است آن هم با توجه به هزینه ی سرسام آور آن، یا ما خودمان او را به مقصد می رسانیم. اما روز چهارشنبه(دوم تیرماه)، بر حسب اتفاق وی برای رفتن به محل کارش از وسایل نقلیه ی عمومی و مترو استفاده کرد.
عروس جوان من هنگامی که در ایستگاه "طرشت" در حال پیاده شدن از قطار به منظور جابه جایی مسافرین بود، توسط چند تن از مامورین مورد حمله قرار گرفت. آن ها موهای وی را از پشت سر کشیده و او را روی زمین می کشانند. عروس من هم با توجه به اینکه به منظور ایشان پی می برد، در حالی که خود را عروس اسانلو می نامید شروع به فریاد زدن و درخواست کمک از مردم می نماید. آن ها با توجه به شناختی که نسبت به آقای اسانلو دارند بهت زده به این صحنه نگاه می کنند و پیش از هر واکنشی ماموران با چشم بند و دهان بند وی را به مکانی نامعلوم منتقل می کنند.
در آنجا با تکیه دادن وی به دیواری شروع به ضرب و شتم اش می کنند...
هرانا : آثار این ضرب و شتم مشهود است؟
بله کاملا؛ دندان هایش ارتودنسی بودند و به همین دلیل در حین ضرب و شتم لثه و دندان هایش به شدت آسیب دیده. همان چهارشنبه نیز پس از رسیدن به خانه حالت تهوع داشتند و حتی چند مرتبه استفراغ کرد. دیشب هم دچار خون ریزی بینی شد و ما مجبور هستیم با توجه به این حالات وی را به پزشک نشان دهیم و آزمایش ام آر آی بگیریم.
هرانا : دلیل چنین برخورد غیرانسانی و غیرقانونی چه می تواند باشد؟
ماموران پس از ربودن وی، برگه ی تعهدی جلوی وی گذاشته بودند مبنی بر اینکه در صورت آزادی اسانلو، شما باید تضمین کنید که وی فعالیتی انجام ندهد و اینکه پس از آزادی وی به همراه خانواده اش از کشور خارج شود!
من نمی فهمم این اقدامات چه معنایی دارد؛ اینکه ما از کشور برویم و نرویم که به کسی مربوط نمی شود...
هرانا : این اتفاق را چطور ارزیابی می کنید؟
راستش من در برابر خانواده ی عروسم واقعا باید جوابگو باشم. این ها با آبروی خانواده ی ما بازی می کنند. عروس منصور اسانلو چرا باید تاوان فعالیت های پدر شوهرش را پس دهد؟ آن هم عروسی که تنها یکبار اسانلو را دیده. او خودش سه سال است که در زندان است و تاوان فعالیت هایش را می پردازد. یعنی پای همه چیزش ایستاده. چرا دست از سر خانواده اش برنمی دارند.
هرانا : وضعیت آقای منصور اسانلو اکنون در زندان به چه ترتیب است؟
وضعیت آقای اسانلو مثل همیشه نامساعد است. وی را به تازگی به اندرزگاه 3 زندان رجایی شهر که برخی از بازداشت شدگان حوادث پس از انتخابات نیز در آنجا نگهداری می شوند منتقل کردند.
از لحاظ جسمی نیز کمامان با درد کمر و چشم مواجه است و البته ناراحتی قلبی وی که کمامان پابرجاست. پزشک قانونی در رابطه با ناراحتی قلبی وی تا به حال سه بار گواهی صادر کرده و ماندن وی در زندان با آن فضای بد را ممنوع اعلام کرده اما متاسفانه مسئولان هیچ توجهی نمی کنند...
هرانا : در پایان صحبت دیگری اگر هست بفرمائید.
حرف که زیاد هست اما شنونده ای در کار نیست. اما من می خواهم بدانم در کجای دنیا یک فرد بی گناه و خانواده ی یک زندانی را این طور مورد آزار و اذیت قرار می دهند؟
از وقتی که در اختیار ما قرار دادید سپاسگذاریم
18تیر؛ روزی برای گسترش اعتراضات علیه رژیم مفلوک
سایت روزنه: امسال در شرایطی به ١٨ تیر نزدیک میشویم که جمهوری اسلامی در محاصره انقلاب مردم، درگیر حادترین دعواهای درونی، رسوا تر و منزوی تر از هر زمان در سطح بین المللی، بر متن گسترش فلج و درهم ریختگی اداری، تناقض گویی های مقامات و متهم کردن یکدیگر و روحیه باختگی عناصر رژیم از بالا تا پایین، برای بقاء دست و پا میزند. انقلاب گرچه از مهمترین سلاح خود، یعنی تظاهرات های بزرگ خیابانی، موقتا و اساسا در اثر وحشیگری رژیم اسلامی محروم شده، اما در شکل خشم و انزجار عمومی علیه حکومت، کم کاری و اعتصابات و اعتراضات پراکنده اما وسیع و تعطیل ناشدنی در کارخانه ها و ادارات و دانشگاهها و مدارس، شعار نویسی ها و شعاردادن ها بر بامها در محلات، تبدیل کردن هر اجتماع کوچک و بزرگ به عرصه ای برای اعلام نفرت علنی علیه جمهوری اسلامی ادامه دارد و حتی حضور سنگین خود در خیابانها را در وحشت و اضطراب مقامات نظامی در برابر هر مناسبت و برقراری عملی حکومت نظامی اعلام میدارد. برای هر ناظر واقع بینی روشن است که جمهوری اسلامی قادر نیست برای مدت طولانی دوام آورد. ١٨ تیر و سنت مبارزاتی که حول آن شکل گرفته است فرصتی فراهم می آورد تا در این روز وسیعا به میدان آمد و مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی را گسترش داد.