آقاي دكتر آلخو ويدال كوآدراس، نايب رييس پارلمان اروپا
دوست بزرگ مقاومت ايران
در سال1360 در حاليكه دانش آموز 15ساله‌اي بودم به همراه
اسماعيل برادر بزرگترم دانشجوي 23 ساله به جرم هواداري از مجاهدين دستگير و
تحت شكنجه‌هاي جسمي و رواني قرار گرفتم. برادرم را در مقابل چشمان من
شكنجه مي‌كردند تا ما را درهم بشكنند. او در سال 1367 در قتل عام وحشيانه
زندانيان سياسي به همراه 30هزار زنداني ديگر، حلق آويز شد و به شهادت رسيد و
جان خود را فداي آزادي و رهايي خلق و آرمان والاي مجاهدين نمود.
در
مورد من كه تا 1365 در زندان بودم از هيچ شكنجه فيزيكي و رواني و تجاوز
وتعرض مانند ديگر زنان هم بندم فروگذار نكردند. درصدي از شنوايي يك گوشم را
در اثر شكنجه از دست دادم و از عوارض آن تاكنون رنج مي‌برم و روي پايم عمل
جراحي صورت گرفت كه ضايعات آن هنوز باقي است.
بعد
از آزادي از زندان، در سال 1366 به‌همراه خواهر و برادرم به مجاهدين در
عراق پيوستم. پس از آن مادر 50 سال‌ام را به گروگان گرفتند و يكسال در
اوين زير فشارهاي شديد روحي و جسمي قرار دادند.
رژيم
جنايتكار آخوندي در اين ساليان با رذالت تمام از خانواده‌ام سوء استفاده
كرده تا از طريق عواطف خانوادگي، عزم و اراده ما را درهم بشكند. البته دشمن
ابله و زبون، نميداند كه عزم و اراده مجاهد خلق را نمي‌تواند با بكارگيري
عواطف خانوادگي و اين اقدامات وحشيانه و شنيع در هم بشكند. و حالا بعد از
اينكه از شكنجه برادرم در مقابل چشمان من و بازداشت مادرم و اذيت وآزار پدر
و مادرم نتيجه‌اي نگرفتند، به يك روش رذيلانه‌تري متوسل شده و زهرا
ميرباقري را عليه ما به كار گرفته‌اند.
زهرا
كه هم‌زمان با من و خواهر و برادرم به اشرف آمده بود، دو سال قبل خود را
زبونانه به نيروهاي عراقي تسليم كرد. تسليم به دشمن پايان كار نبود و به
همدستي با رژيم آخوندي و نيروهاي عراقي پرداخت. در نظام كثيف آخوندي يك زنِ
همكار يك فرصت براي لجن پراكني عليه مناسبات پاك مجاهدين است. او پس از
ترك اشرف به ايران برده شد و پس از اطمينان كامل اطلاعات آخوندي از همكاري
او و گرفتن توجيهات و دستورات ضروري به عراق بازگشت تا به توجيه سركوب و
كشتار ساكنان اشرف بويژه زنان مجاهد بپردازد.
از
جمله در 9تيرماه1391، چندماه بعد از حمله وحشيانه 19فروردين 1391، او به
همراه سه مامور ديگر اطلاعات، در يك شوي تبليغاتي در وزارت دفاع عراق شركت
كرد تا اين جنايت ضدبشري را توجيه كرده و دستان خون‌آلود مالكي و مزدوران
رژيم را بشويد. صحنه‌گردان اين نمايش مسخره، رسما محمد العسگري سخنگوي
وزارت دفاع عراق و از دست‌اندركاران جنايت 19فروردين بود.
نامبرده
و چند مامور مشابه او، در هتل مهاجر بغداد كه تحت كنترل سفارت رژيم آخوندي
در عراق است، مستقر شدند. آنها تحت نظر ناصري از ماموران نيروي تروريستي
قدس در سفارت رژيم، قرار گرفتند.
اين
مأمور پس از انجام وظايفش در عراق، توسط رژيم بصورت غيرقانوني به اروپا
منتقل شد تا تحت عنوان مخالف رژيم پناهندگي بگيرد. وي كه در اروپا با عوامل
اطلاعات مانند خدابنده وسبحاني كار ميكند، به دروغ‌هاي مشمئزكننده عليه
زنان مجاهدين مي پردازد. او تلاش ميكند جنايتهاي كثيف رژيم و مزدورانش كه
در زندانهاي ايران، از جمله اوين، كهريزك، گوهر دشت و... نه تنها در مورد
زنان كه حتي بر روي مردان زنداني اعمال مي‌كنند را به مجاهدين نسبت دهد. آن
هم در شرايطي كه رسوايي شكنجه و تجاوز در زندانهاي اين رژيم، عالم را
فراگرفته است و اين فرافكني كثيف فقط براي دربردن اين جنايتكاران است.
در
حالي كه خون بسياري از شهداي پاكباز خلق، از جمله ستار بهشتي كه بتازگي
زير شكنجه جان باخت، رژيم آخوندي را بي‌آبرو كرده است، تلاش ميكند دستان
كثيف و خون‌آلود خود را به‌وسيله نفراتي مانند زهرا ميرباقري شسته و جنگ
رواني عليه مجاهدين را شدت بخشد.
بعنوان
يك زن مجاهد خلق، بايد بگويم لجن پراكني‌هاي اين عوامل خود فروخته صرفا عزم
ما را براي سرنگوني اين رژيم ددمنش جزم‌تر ميكند تا آزادي و رهايي را
براي مردم‌مان به ارمغان ببريم. همه عشق و عواطف ما نثار خانواده‌هاي مقاوم
و مادران و پدران شهيدان و خواهران و برادران عزيزي است كه در زندان و
خيابان مورد هتك حرمت و شكنجه قرار مي‌گيرند ولي آرمان آزادي و نفرت از اين
رژيم را هرگز از ياد نبرده‌اند.
از شما
بعنوان يك دوست بزرگ مقاومت، درخواست افشاي هرچه بيشتر اين اقدامات رذيلانه
كه از سوي وزارت اطلاعات ايران طراحي و هدايت ميشود را دارم. همچنين از
شما مي‌خواهم اجازه ندهيد دمكراسي و حق پناهندگي در اروپا، مورد سوء
استفاده مزدوران فاشيسم ديني حاكم بر ايران قرار گيرد. دادن حق پناهندگي به
اين مزدوران از سوي كشورهاي غربي، فقط لكه‌دار كردن حرمت پناهنده سياسي
است.
براي شما در آستانه ميلاد مسيح پيامبر صلح و عدالت و سال نوي ميلادي، آرزوي موفقيت و سلامتي هر چه بيشتر دارم.
كبري ميرباقري
3 ديماه 91
