جعفر پویه
روز گذشته (چهارشنبه)، هوشیار زیباری، وزیر امور خارجه عراق خبر داد که "ایران پیشنهاد داده تا دور بعدی گفت و گوهای هسته ای جمهوری اسلامی با کشورهای 1+5 در بغداد برگزار شود". زیباری گفت، این پیشنهاد را هیاتی ایرانی که روز سه شنبه در بغداد با او دیدار داشته، مطرح کرده است.
به نظر می رسد برخلاف لاف و گزاف رژیم بعد از دیدار اردوغان و هیات همراه از تهران در مورد توافقات فی مابین و قول و قرارهای پر منفعت ارتباط اقتصادی به ترکیه، پایوران رژیم نتوانسته اند اردوغان را به عنوان یکی از همراهان خود برای دور زدن تحریمهای قانع کنند.
بدیهی است که ترکیه به عنوان کشور همسایه نمی تواند نگرانی خود از دسترسی رژیم به بمب اتمی را پنهان کند. در این مورد ترکیه نه تنها هم پیمان رژیم نیست، بلکه برخلاف ادعاهای پایوران جمهوری اسلامی، مخالفت خود با دسترسی رژیم به بمب اتمی را پنهان نیز نمی کند. همچنین، بحران سوریه که در مرزهای ترکیه در جریان است، نگرانی ای جدی برای ترکیه محسوب می شود. حمایت جمهوری اسلامی از رژیم اسد و کمک در سرکوبی مردم سوریه، موج پناهندگان سرگردان را به سوی ترکیه روانه کرده است. در حالی که ترکیه خود را برای عضویت در اتحادیه اروپا آماده می کند، نمی تواند در مورد بحران سوریه موضعی بر خلاف اتحادیه اروپا اتخاذ کند.
همچنین عضویت ترکیه در پیمان نظامی ناتو و استقرار سپر دفاعی موشکی آن در خاک ترکیه و تهدید پایوران نظامی رژیم به هدف قرار دادن آن، از موضوعات مورد مناقشه بین دو کشور است.
با این همه، تلاش رژیم برای قانع کردن ترکیه به منافع اقتصادی و چشم پوشی از بعضی از مواضع سیاسی در دیدار اردوغان از تهران راه به جایی نبرده و گفته های کنونی پایوران رژیم حکایت از شکست این مذاکرات دارد.
ادعای محسن رضایی در مورد عدم پایبندی ترکیه به "برخی توافقات" تنها یک آدرس عوضی است. این نوشته سایت "بازتاب" که "انجام مذاکرات مربوط به مساله هسته‌ای ایران در استانبول نخست به تقویت وجهه ترکیه در خاورمیانه کمک خواهد کرد که همین امر می‌تواند نفوذ این کشور را در دیگر کشورهای منطقه افزایش دهد که این نیز به معنای کاهش نقش منطقه ای ایران خواهد بود"، می تواند به واقعیت نزدیک تر باشد، هرچند همه آن نیست.
تغییر محل مذاکرات و پیشنهاد به هوشیار زیباری، بازی رژیم با موضوع مذاکره و سرگردانی در مورد محل آن، گوشه ای از یک سیاست وقت خریدن از این ستون به آن ستون است. این گفته علی اکبر صالحی که "زمان این گفت‌وگوها قبلا مشخص و اعلام شده‌است، اما با توجه به طرح نظرات رییس جمهوری درباره محل گفت‌وگوهای آتی با گروه 1+5 در جلسه امروز هیات دولت، این نظرات با آقای جلیلی مطرح می‌شود و دبیر شورای عالی امنیت ملی پس از مشورت با رییس جمهوری، احتمالا امروز آن را اعلام می‌کند"، حرف بیهوده ای بیش نیست. زیرا کسی نیست که نداند همه تصمیمهای مربوط به پرونده اتمی توسط خامنه ای و به دستور مستقیم او گرفته می شود.
بحث جابجایی محل مذاکره و پیشنهاد بغداد، گویای شکست دیپلماسی رژیم در استفاده از ترکیه به عنوان سپر دفاعی است؛ سیاستی که در جایگزینی بغداد هیچ ارزشی را بیان نخواهد کرد.
