۱۳۹۱ اردیبهشت ۳۱, یکشنبه

سفر آمانو به ایران، کارکرد واقعی دیدارهای چهره به چهره


منصور امان

سفر مُدیر کُل آژانس بین المللی انرژی اتُمی به ایران را می توان نشانه دیگری از شدت گرفتن تلاشهای بین المللی برای حل مُسالمت آمیز بُحران هسته ای جمهوری اسلامی دانست. اعلام رسمی دیدار آقای آمانو همزمان با انتشار خبر توافُق سران گروه موسوم به "جی 8" در نشست کمپ دیوید پیرامون گامهای بعدی در برخورد به بُحران مزبور صورت گرفته است. 

بر اساس آنچه که "یک نماینده دولت آمریکا" به خبرگزاری رویتر گفته است، رهبران هفت کشور صنعتی و روسیه به گونه یکصدا بر ضرورت دست زدن رژیم ایران به اقدامات مُشخص برای قانع کردن جامعه بین المللی نسبت به اهداف صُلح جویانه فعالیتهای اتُمی خود تاکید کرده اند. 

نُکته توجُه پذیر در این باره، همراهی چین و روسیه، دو شریک بازرگانی جمهوری اسلامی با این تصمیم است که به طور روشن در پی به حرکت درآوردن رهبران رژیم مُلاها در چارچوب یک پلاتفُرم مُسالمت جویانه می باشد. توافُق "جی 8" می تواند برای حاکمان ایران یک تنگنای تاکتیکی ایجاد کند و آزمونی برای سنجش آمادگی آن برای حل و فصل نزاع در این چارچوب انگاشته شود. 

سفر آقای آمانو نخُستین تریبونی نیست که برای نشان دادن "اقدامات مُشخص" در اختیار رژیم ولایت فقیه قرار می گیرد. نشست ناکام وین در هفته گُذشته، تازه ترین آن است. بنابراین، تنها کارکرد واقعی دیدارهای چهره به چهره از استانبول تا وین و از تهران تا بغداد، حفظ تحریمها به مثابه آخرین راه حل مُسالمت آمیز و فراهم آوردن زمان و زمینه برای تاثیرگذاری آن خواهد بود.